رويكرد قرآن به جايگاه سياست خارجي و روابط بينالملل در حكومت نبوي
- پس از پرداخت لينک دانلود هم نمايش داده مي شود هم به ايميل شما ارسال مي گردد.
- ايميل را بدون www وارد کنيد و در صورت نداشتن ايميل اين قسمت را خالي بگذاريد.
- در صورت هر گونه مشگل در پروسه خريد ميتوانيد با پشتيباني تماس بگيريد.
- براي پرداخت آنلاين بايد رمز دوم خود را از عابربانك دريافت كنيد.
- راهنماي پرداخت آنلاين
- قيمت :130,000 ریال
- فرمت :Word
- ديدگاه :
متغیرها: رويكرد قرآن به جايگاه سياست خارجي و روابط بينالملل در حكومت نبوي
توضیحات: ۴۲ صفحه فارسی (word) با منابع کامل
دانلود تحقیق آماده با رفرنس دهی کامل فارسی و انگلیسی و پانویس ها، برگرفته از مقاله های فارسی و ترجمه تخصصی متون مقاله انگلیسی و مقاله بیس پایان نامه با ترجمه آماده کتاب های خارجی و کتاب های داخلی رشته های مختلف، مناسب برای انجام و نوشتن پروپوزال و آماده کردن فصل دوم پایان نامه فقه و حقوق و علوم قرآنی، توضیح مولفه های پرسشنامه و مقاله داخلی و خارجی و طرح های تحقیقاتی
خلاصه ای از کار:
رويكرد قرآن به جايگاه سياست خارجي و روابط بينالملل در حكومت نبوي
روابط خارجي، به مجموعهي روابط فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي سياسي وديپلماسي ميان دولتها و ملتها گفته مي شود. تفاوت روابط خارجي با سياست خارجي درآن است که سياست خارجي به مفهوم امروزي خود، تنها به سياستهايي گفته مي شود که مجري آنها وزارت خارجهي دولتها باشد و از کانال آن وزارت پايهريزي گردد. به ديگر سخن، سياست خارجي عبارت است از سياست يک دولت در کنش متقابل با ديگر دولت ها و ملتها.
……………….
اهداف سياست خارجي پيامبر
رسالت پيامبر كه خاتم پيامبران است، دو ويژگي عمده دارد: جهاني و جاودانگي؛ اين دو ويژگي نشان ميدهد كه اسلام عقيدهاي است فراتر از سرزمين يا سرزمينهاي خاص؛ بلكه به تمامي افراد با تفاوتهاي نژادي، قومي تعلق دارد. قرآن نيز بر اين دو حقيقت تصريح دارد: «وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَ نَذِيرًا وَ لَكِنَّ أَكْثرََ النَّاسِ لَا
………………………
ديپلماسي پيامبر را در سه سطح ميتوان تحليل كرد:
الف ـ ديپلماسي با قبايل عرب و يهوديان;
بـ ديپلماسي با دولتهاي همجوار;
جـ ديپلماسي با قدرتهاي بزرگ ايران و روم.
ديپلماسي با قبايل عرب و يهود
قبيلههاي شبه جزيره عربستان
قبيله، گروهي از خانوادههاي خويشاوندي بود كه به دليل رابطه نسبي و سببي و انگيزه زندگي مشترك در اين سرزمين گرد هم آمده و تحت رياست شيخ قبيله كه معمولاً كهنسالترين و يا مقتدرترين عضو قبيله بود، طبق يك سلسله رسمها و سنتها و مقررات عرفي مشترك، اداره ميشد. هر قبيله به صورت يك جامعهي سياسي بود.
………………..
روابط با مسيحيان نجران
ديپلماسي پيامبر در برخورد با مسيحيان نيز در راستاي دعوت به آيين جديد بوده است. براي اين منظور، پيامبر نامهاي با اين مضمون به اسقف نجران نوشت:
به نام خداي ابراهيم و اسحاق و يعقوب. از محمد، پيامبر خدا به اسقف نجران. خداي ابراهيم و اسحاق و يعقوب را ستايش ميكنم و شماها را از پرستش بندگان، به پرستش خدا دعوت مينمايم. شما را دعوت ميكنم كه از ولايت بندگان خدا خارج شويد و در ولايت خدا وارد آييد؛ و اگر دعوت مرا نپذيريد، بايد به حكومت اسلامي ماليات بپردازيد. در غير اين صورت، به شما اعلان خطر ميشود.[۱]
……………
روابط با دولتهاي همجوار
الفـ دولتهاي منطقه
۱ـ دولت يمن
كشور يمن در ناحيه جنوب شرق عربستان و اقيانوس هند در جنوب آن و درياي سرخ در مغرب آن قرار دارد. بارش منظم باران در اين منطقه، باعث تمدن و آباداني آن شده بود. بازرگانان يمن تجارت شرق دور را به عهده داشتند. و اروپاي قديم را به آسيا مرتبط ميكردند. مسيحيت در اين منطقه توسط حبشه ترويج ميشد؛ اما پادشاهي «ذونواس» در قرن ششم و گرايش وي به يهوديت باعث شد كه مسيحيان در تنگنا قرار بگيرند. و عدهي زيادي از آنها به دستور ذونواس در خندقهاي آتش كشته شوند.[۲]
………………….
ديپلماسي با قدرتهاي بزرگ ايران و روم
روابط خارجي پيامبر در اواخر عمر ايشان از سطح قبايل و دولتهاي كوچك منطقه فراتر رفت و تا مركز قدرتهاي بزرگ آن روز، يعني ايران و روم گسترش يافت. اين دو قدرت، هميشه در سرزمين عربي به جنگهاي
…………..
جغرافياي سياسي جهان در عصر پيامبر
سال تولد پيامبر را ۵۷۰ ميلادي دانستهاند. پس بايد سالهاي بعثت، هجرت، و رحلت وي به ترتيب سالهاي ۶۱۰ ، ۶۲۲ و ۶۳۳ ميلادي باشد. بررسي روابط دولت پيامبر با ساير قدرتهاي آن زمان، مستلزم شناخت قدرتها و حكومتهاي آن عصر ميباشد.
دولتهاي بزرگ ايران و روم شرقي
ايران در آن زمان تحت حكومت ساسانيان بود؛ و چون امپراتوري روم شرقي مسيحيت را به عنوان مذهب رسمي
………
سياست خارجي پيامبر
با توجه به آنچه در بارهي وضعيت دولت پيامبر و خطرهايي كه آن را تهديد ميكرد، گفته شد، سياست خارجي پيامبر را بررسي ميكنيم:
اعزام سفير و فرستادن نامه براي سران كشورها
مأموريت و رسالت الهي پيامبر جهاني بود و به هيچ وجه منحصر در مدينه يا حجاز نبود؛ به اين خاطر، ايشان پس از تشكيل دولت خود در مدينه، با دولت هاي بيگانه روابط برقرار ساخت و با اعزام سفير و ارسال نامه به سران ديگر كشورها، رسالت خود و اصول سياست خارجي دولت خويش را اعلام كرد.[۳]
………………
تأسيس ادارهي رسايل و ترجمه
اين اداره از چند نفر از اصحاب تشكيل شده بود كه وظيفهي ترجمه نامهها و گفتگوهاي رسول اكرم وهيأتهاي خارجي را بر عهده داشت.
بستن پيمانهاي سياسي
پيامبر اكرم پس از هجرت به مدينه، برخوردهاي گوناگوني با يهوديان اين شهر داشته كه از اين ميان، جنگهاي………………….
الف ـ پيمان عمومي
يكي از اقدامات رسول خدا در آغاز هجرت، انعقاد قراردادي ميان مهاجرين و انصار بود كه در آن، از يهود هم فراوان ياد شده است. با وجود اهميت فراواني كه تاريخ نويسان متاخر براي اين پيماننامه قائلاند و آن را از
……………..
پيمان با سه گروه معروف يهود
متن اين قرارداد را كه رسول خدا با سه طايفهي بنينضير، بنيقريظه و بني قينقاع امضا كرده، مرحوم طبرسي در «اعلامالوري» از عليبن ابراهيم نقل كرده است. متاسفانه اين متن هم مورد بيتوجهي همهي مورخان قرار گرفته و……………………
……………..
تلاش براي صلح با يهوديان خيبر
يكي از حركتهاي پيامبر در سال ششم قمري كه به سريه شهرت يافت، اعزام عبدالله بن رواحه همراه گروهي از مسلمانان به خيبر است. بيشتر مورخان اين حركت را به نام سريه ثبت كرده، ميگويند: «پيامبر، عبدالله را براي كشتن اسير بن رزام به خيبر فرستاد»؛[۴] اما دلايل و شواهد حاكي از آن است كه اين حركت براي كشتن اين چهره يهودي نبوده بلكه پيامبر اين گروه را با هدف برقراري صلح با يهود خيبر و گفتگو با بزرگ آنان (اسير بن رزام) فرستاده است؛[۵] ولي به طور اتفاقي
…………………
پذيرش هيأتهاي خارجي
پيامبر در مدينه خانه اي ايجاد كرد تا هيأتهاي سياسي را كه براي ديدار وي و يا تشرف به اسلام و يا هدف ديگري به مدينه وارد مي شدند، در آن جا بپذيرد.
…………
استراتژيهاي پيامبر
استراتژي دعوت
دعوت، استراتژي مقدم پيامبر بود اما تنها استراتژي ايشان نبود و ادامهي آن، بستگي به امكانات و موقعيت داشت. گاهي اين استراتژي، زمان مديدي طول ميكشيد؛ آن چنان كه دعوت پيامبر در مكه سيزده سال ادامه داشت بدون اينكه متوسل به استراتژي ديگري شود؛ و گاهي در يك اعلام سه روزه خلاصه ميشد و اگر مخاطبين، آن را نميپذيرفتند، پيامبر متوسل به شيوهي ديگري ميشد.
۱ـ تقدم دعوت بر جنگ
هيچ گاه مشاهده نشده كه پيامبر پيش از دعوت ابتدايي، دست به شيوهي ديگري براي پيشبرد اهداف خود بزنند……………
…………….
۲ـ قاطعيت
…………
۳ـ انعطاف
…………
۴ـ استفاده از نقاط مشترك
………
۵ ـ مذاكره و ديپلماسي
…………
مصونيت ديپلماتهاي خارجي
از اصولي كه پيامبر به آن توجه ميفرمود، مصونيت ديپلماتها بود. آن چنانكه آمده، چون فرستادهي مسيلمه كذاب نزد پيامبر آمد، فرمود: «نظر تو راجع به مسيلمه چيست؟» او پاسخ داد: «همان گونه كه در نامه نوشته است» رسول خدا فرمود: «به خدا سوگند اگر چنان نبود كه مرسوم نيست فرستادگان را به قتل برسانند، هم اكنون گردنش را ميزدم.»[۶]
…………
۶ـ استفاده از حمايتهاي قومي
………….
۷ـ استفاده از عوامل اقتصادي
…………….
ب ـ استراتژي جنگ
اولين استراتژي پيامبر دعوت بود؛ اما هر گاه كه دعوت مؤثر نميافتاد، به تناسب موقعيت، پيامبر شيوهاي ديگر به
………………
ديپلماسي فعال در حين جنگ
پيامبر در جنگ، تنها به مسائل نظامي اكتفا نمينمود؛ در كنار جنگ، ديپلماسي به عنوان يك وسيله در جهت تقويت مواضع و به دست آوردن موفقيتهاي بيشتر مورد استفادهي پيامبر بود. بسياري از حركات نظامي رسول اكرم(ص)، همراه با تحريكات سياسي بود كه در اين قسمت به آنها اشاره ميشود:
انعقاد پيمانهاي سياسي با قدرتهاي بيطرف
……………
خنثي كردن نيروهاي مخالف
خنثي كردن نيروهاي مخالف، يكي از ابعاد سياست خارجي و ديپلماسي فعال است و يكي از هدفهاي سياست خارجي، بايد بر اين محور استوار باشد كه مانع اتحاد قدرتهاي ديگر عليه خود گردد. مثلاً با دادن امتياز با يكي از
………..
ابتكار عمل و قاطعيت
از ويژگيهاي بارز پيامبر، ابتكار عمل ايشان در صحنهي سياست خارجي بود. سعي پيامبر بر آن بود تا از موضع برتر
……………
استراتژي صلح
از مسائل مشهود در سياست خارجي پيامبر، صلح ميباشد. بررسي صلح در كنار جنگهاي متعددي كه پيامبر داشت، داراي اهميت بسياري است. آن چنان كه گفته شد، پيامبر پس از تشريع جهاد، حملهي اصلي خود را متوجه
……………..
ايجاد زمينه براي تحقق استراتژي
………….
ديپلماسي
………….
تهديد به جنگ
……………
منابع و مآخذ: (فارسي)
۱ـ ابن رسته. الاعلاق النفيسه. مترجم: قره چانلو، حسين. تهران: امير كبير، ۱۳۶۵٫
۲ـ ابن فراء. رسل الملوك. (سفيران) مترجم: اتابكي، پرويز. چاپ اول، تهران: سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامي، ۱۳۶۳٫
………………….
…………………….
………………….
آسان داک: www.Asandoc.com
۱ـ ابن كثير. البداية و النهاية. بيروت: داراحياء التراث العربي، ۱۴۱۲ق، ص ۵۳
۳ـ جواد علي. المفصل في تاريخ العرب قبل الاسلام. بغداد: نشر جامعه، ۱۴۱۳ق، ص. ۹۲٫
۱ـ جعفري، يعقوب. مسلمانان در بستر تاريخ ، ج ۱، ص ۸۰٫
۲ـ بن خياط، خليفه. تاريخ الخليفه. بيروت: دارالكتب العلميه، ۱۴۱۵ق، ص ۳۴؛ يعقوبي، همان، ج ۱، ص ۳۹۵؛ طبرسي، همان، ج ۱، ص ۲۱۰ و محمد بن حبيب، المحبر. بيروت: دارالافاق، بيتا، ص ۱۱۹٫
۳ـ نام اين يهودي در منابع گاه اسير و گاه يسير و نام پدرش زارم، رازم و رزام ضبط شده است. يكي ديگر از فرماندهان يهود كه درجنگ خيبر كشته شد، اسير نام دارد كه هيچگاه به نام پدرش اشاره نشده ولي برخي از مورخان دربارهي اين دو نفر به اشتباه افتادهاند، براي نمونه ر.ك: واقدي، همان؛ طبرسي، همان و….