آنتروپولوژی ، انسان در جهان‌بيني قرآن

منشأ پيدايش انسان، توزيع جمعيت و پراكندگي آن

(۵۱ صفحه ورد)

مقدمه

از جمله علومي كه به بررسي انسان و رمز و رازهاي آن مي‌پردازند علوم انساني تجربي و فلسفه‌هاي مضاف آن، علم النفس فلسفي، خوشناسي، فلسفه اخلاق، عرفان، اخلاق، فلسفه اجتماعي، فلسفه‌ي علوم اجتماعي، تاريخ و حقوق مي‌باشد.

محور بودن انسان در جهان‌بيني قرآن را نبايد با انسان مداري (HUMANISM) يكي دانست. واژه اومانيسم هر چند در طول تاريخ معاني متفاوتي يافته است ولي آنچه امروزه از اين واژه اراده مي‌شود مفهومي است كه براي اولين بار ماكس شلر (max sheler) دانشمند آلماني آن را مطرح كرد؛ از ديدگاه شلر، «انسان» معيار و مقياس همه چيز است. بر اين اساس اومانيسم نوعاً نفي خدا و هرگونه نيروي خارق‌العاده را به عنوان موجودي فراتر از انسان در پي دارد و محكوم بودن انسان نسبت به نيروهاي فوق طبيعي را به كلي انكار مي‌كند؛ چنان كه هم سنگ دانستن انسان با موجودات طبيعي را نمي‌پذيرد و به جاي خدا محوري با طبيعت محوري، انسان محوري را قرار مي‌دهد. اين آموزه بر اين باور است كه به همه چيز و از جمله تفسير و توجيه جهان، بينش‌ها و ارزش‌هاي فلسفي، هنري، حقوقي، اخلاقي و هر گونه ايدئولوژي و نيز مكاتب، رشته‌ها و تحقيقات علمي بايد با محوريت انسان صورت گيرد.

انسان‌شناسي تجربي را نبايد با انسان به مفهوم anthropology خلط كرد.

انسان‌شناسي تجربي شامل همه شاخه‌هاي علوم انساني و از جمله آنتروپولوژي است. آنتروپولوژي هر چند در طول تاريخ كاربردهاي مختلفي داشته است ولي معناي رايج آن در………………………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………………………..