زن در اسلام

(۱۳ صفحه ورد)

اختلافات خانوادگي

طلاق قضايى

                 دانشنامه طلاق در اسلام             

كتاب: مجموعه آثار ج ۱۹ ص ۲۸۵

نويسنده: شهيد مطهرى

طلاق قضايى يعنى طلاقى كه به وسيله قاضى نه به وسيله زوج صورت بگيرد.

در بسيارى از قوانين جهان اختيار طلاق مطلقا در دست قاضى است و تنها محكمه است كه مى‏تواند به طلاق و انحلال زوجيت راى بدهد.از نظر اين قوانين تمام طلاقها طلاق قضايى است.ما در مقالات گذشته با توجه به روح ازدواج و هدف از تشكيل كانون خانوادگى و مقام و موقعى كه زن بايد در محيط خانوادگى داشته باشد،بطلان اين نظريه را روشن كرديم و ثابت كرديم طلاقهايى كه جريان عادى خود را طى مى‏كند نمى‏تواند بسته به نظر قاضى باشد.

بحث فعلى ما در اين است كه آيا از نظر اسلام قاضى(با همه شرايط سخت و سنگينى كه اسلام براى قاضى قائل است)در هيچ شرايط و اوضاع و احوالى حق طلاق ندارد،يا اينكه در شرايط خاصى چنين حقى براى قاضى پيدا مى‏شود هر چند آن شرايط خيلى استثنايى و نادر الوجود بوده باشد.

طلاق حق طبيعى مرد است اما به شرط اينكه روابط او با زن جريان طبيعى خود را طى كند.جريان طبيعى روابط شوهر با زن به اين است كه اگر مى‏خواهد با زن زندگى كند از او به خوبى نگهدارى كند،حقوق او را ادا نمايد،با او حسن معاشرت داشته باشد،و اگر سر زندگى با او را ندارد به خوبى و نيكى او را طلاق دهد;يعنى از طلاق او امتناع نكند،حقوق واجبه او را بعلاوه مبلغى ديگر به عنوان سپاسگزارى به او بپردازد و متعوهن على الموسع قدره و على المقتر قدره ^(۱) و علقه زناشويى را پايان يافته اعلام كند.

…………………….

……………………