صهيونيست وجهان اسلاممقدمه 

(۱۱ صفحه ورد)

انتخاب واژة «اسرائيل» به‌عنوان نامي براي دولت يهود تازه تأسيس شده انتخابي ناگهاني نبود، زيرا اين واژه ـــ كه دين را به دولت ارتباط مي‌دهد ـــ در همة دعاهاي نمازهايي كه در كنيسه‌ها خوانده مي‌شود، وجود دارد و معمولاً در نمازهاي كليسا‌ها نيز تكرار مي‌گردد؛ بدين‌سبب نام اسرائيل براي مسيحيان و يهوديان حرمت يكساني دارد.

صهيونيسم نيز كه به‌عنوان حاصل يك تفكر ديني و سياسي در قرن نوزدهم و بيستم م. مطرح گرديد و شكل گرفت، توانست با استفاده از تحولات اروپا در اين دو قرن به يك جريان فكري و سياسي قدرتمند در ميان يهوديان جهان و بسياري از غيريهوديان، به‌ويژه مسيحيت تبديل شود و آشكار است كه همان‌گونه كه اين دو پديده، يعني، يهوديت و صهيونيسم توانستند بر يكديگر تأثير گذارند؛ همان تأثير را در قشري از مسيحيت همسو با يهوديت نيز گذاشته است. به گفتة «نويهض» نويسندة كتاب ارزشمند،«پروتكل‌هاي دانشوران صهيون»، امروز صهيونيست جهاني با يهوديت يكي است. اين دو، دو روي يك سكه‌اند.

يكي از مهم‌ترين عواملي كه صهيونيست‌ها توانستند بر مسيحيت تأثير گذارند و حتي آن‌ها را تحت سيطره خود قرار دهند، واكنش‌ گريز از «سامي‌ستيزي» مسيحيان بود و در تبيين آن‌، جنگ «هيتلر» ضد يهوديان و قتل عام آنان مثال زده مي‌شد. درپي آن، هركس با ساميان دشمن باشد، منفور شمرده مي‌شود؛ حتي خود عرب‌ها كه اصلاً سامي نژاد هستند، در دفع تهمت سامي‌ستيزي دچار مشكل شده‌اند.

در نتيجه اين واكنش‌هاي احساسي ناشي از جنايات گستاخانة نازي‌ها سبب شد تا دو وصيت به وصاياي ده‌گانة حضرت مسيح(ع) اضافه شود:

۱٫ دشمن سامي‌ها نباش.

۲٫ بايد با هركس كه دربرابر سامي‌ها است، دشمن باشي.
به اين ترتيب، مسيحي‌هاي مخالف صهيونيزم، به‌عنوان يك جنبش سياسي و حتي يهوديان غيرصهيونيست متهم مي‌شوند كه سامي‌ستيز هستند.

دكتر «ديويد رايزمن»، استاد دانشگاه آمريكايي «هاروارد»، چند سال پيش در مجلة «جويش نيوزلتر» نوشت:

«صهيونيسم داراي چند حربه است، يكي اين‌كه با آراي يهوديان، دشمنان خود را تهديد مي‌‌كند و دو سلاح ديگر وي كه از سلاح اول از اهميت كمتري برخوردار نيستند، عبارتند از: مهارت در سازماندهي و منابع مالي و سوم، هركس را كه با هدف سياسي‌اش در جهت مخالف منافع اسرائيل باشد، به سامي‌ستيزي متهم مي‌كند.»

بنابراين حربه‌هاي گوناگون صهيونيسم، مانند سامي‌ستيزي از يك‌سو و از سوي‌ديگر كمرنگ شدن اعتقادات ديني در مسيحيت با اهداف صهيونيزم و يهوديت ـــ كه تعبد دربرابر تعاليم دين يهود و اطاعت از آن‌ها مخصوص افراد سالخورده و روحانيان است ـــ و با مشابه آن چيزي كه در مسيحيت بعد از رنسانس اتفاق افتاد، سازگار شد و رفته‌رفته بستر مناسبي براي پديد آمدن صهيونيسم مسيحي، به‌ويژه در نوع پروتستان را فراهم كرد.

……………………..

……………………