فلسفه بزرگداشت عاشورا
- پس از پرداخت لينک دانلود هم نمايش داده مي شود هم به ايميل شما ارسال مي گردد.
- ايميل را بدون www وارد کنيد و در صورت نداشتن ايميل اين قسمت را خالي بگذاريد.
- در صورت هر گونه مشگل در پروسه خريد ميتوانيد با پشتيباني تماس بگيريد.
- براي پرداخت آنلاين بايد رمز دوم خود را از عابربانك دريافت كنيد.
- راهنماي پرداخت آنلاين
- قيمت :29,000 ریال
- فرمت :Word
- ديدگاه :
فلسفه بزرگداشت عاشورا
(۱۸ صفحه ورد)
اما بزرگداشت قيام عاشورا توسط شيعيان و اقدام به بر پايى مجالس سوگواري و گريه نمودن در مصائب اهل بيت را ميتوان از اين زاويه نگريست که به اختصار به آن اشاره مينماييم:
همان طور که همه ميدانند، روح، اساس و بنيان وجود آدمي است و جسم انسان کاملا در تحت سيطره روح است. ماهيت روح نيز با ماهيت جسم که مادي است تفاوت دارد و روح موجودي غير مادي و مجرد است. به همين دليل است که پيوند روحاني به مراتب عميقتر و داراي ژرفاي بيشتري نسبت به پيوند مادي و روابط جسماني است. حال اين پيوند چگونه حاصل ميگردد؟ پيوند روحاني هنگامي ميان دو شخص برقرار ميگردد که هر دو داراي ارزشهاي يکسان الهي و انساني باشند. رابطه و پيوند ميان شيعه و ائمه طاهرينش، يک پيوند روحاني و يک رابطه معنوي است و شيعه، حيات انساني و معنوي خويش را مديون آن ذوات مقدسه ميداند. همان گونه که ذکر شد، ماهيت اين وابستگي و پيوند، بسيار عميقتر از پيوند مادي است، لذا هيچ جاي تعجب ندارد که شيعيان در رثاي محبوبان الهي خويش، مغموم و عزادار گردند چرا که رابطه روحاني آنان، همچنان نيز بر قرار است و به مصداق: “ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون”، شيعيان با ائمه خويش حتي در زمان حال، رابطهاي عميق دارند (و البته که رابطه معنوي و روحاني، امري فراي زمان و مکان است).
و نيز به همين دليل است که شيعيان در ماتم اولياي خود اشک ميريزند. اما براي گريستن، فلسفهاي ديگر نيز وجود دارد؛ و آن اينکه گريستن وسيلهايست براي تقويت محبت و محبت و دلدادگي، موجبات تبعيت از محبوب را فراهم ميسازد و پيروي، همرنگي و سنخيت ميآورد که اين سنخيت، خود نيز موجب تقويت محبت ميگردد. پس گريه از محبت منشأ ميگيرد و خود نيز موجب تقويت محبت ميشود و چنين است که انسان با دلدادگي به اولياي حق، گام در مسير قرب الهي ميگذارد و لحظه به لحظه، به سوي کمال سير ميکند. آري، درست است که گريستن تنها وسيله تقويت محبت نيست، اما در گريستن، نکتهاي لطيف، نهفته است. ابراز و تقويت محبت وقتي کامل است و ادعاي مدعي هنگامي صادق، که محب به غير از حب محبوب، چيز ديگري به دل راه ندهد و هر آن چيز غير از آن را از دل برون کند. گريستن اين رسالت را به خوبي انجام ميدهد و زنگار دل و باطن آدمي را ميزدايد و درون را صيقل ميدهد و اين خالص ساختن، جان آدمي را آماده تأثيرپذيري از والاترين انسانها مينمايد.
…………………………
………………………..