مبانی نظری و پیشینه تحقیق برای فصل دوم پایان نامه بررسی ژن sul2 در اشریشیا کلی جداسازی شده از بیماران مبتلا به عفونت های ادراری

۱-۱- انتروباکتریاسه

انتروباکتریاسه گروه بزرگی از باکتری های همسفره روده را تشکیل می دهند. این گروه در اکثر موارد همسفره می باشند ولی گاهی توانایی بیماریزایی پیدا می کنند. این باکتریها گاهی باعث اسهال شده و به ندرت باعث عفونت های بافتی می شوند.  به غیر از جنس های کلبسیلا و شیگلا، بقیه اعضای این خانواده حاوی تاژک های پری تریش و متحرک می باشند. فیمبریه یا پیلی در اغلب ارگانیسم­های این خانواده وجود دارد که مسئول اتصال آنها به سلول­های میزبان و باکتریوفاژ می باشد. در برخی از  اعضاء این خانواده کپسول وجود دارد که در کلبسیلا به شکل یک کپسول واضح و ضخیم است. باکتری هایی که در این گروه هستند در شکل فلور طبیعی و یا به عنوان پاتوژن در روده مهره داران حضور دارند، این ارگانیسم ها غالباً بیماریزای روده­ای نیستند، بلکه در شکل کومنسال یا ساپروفیت حضور می باشند اما هنگامی که اختلالی در سیستم ایمنی میزبان وجود داشته باشد،  به شکل فرصت طلب در هر نقطه ای از بدن ایجاد عفونت می کنند (۱).

تقریباً عوامل اصلی بیماران  مبتلا به عفونت های فرصت طلب بستری در بیمارستان، از ارگانیسم های خانواده انتروباکتریاسه می­باشند. از این خانواده، باکتری های سالمونلا، انتروباکتر، پروتئوس، کلبسیلا و اشریشیا کلی از مهمترین عوامل عفونت های دستگاه گوارشی هستند. اکثر انتروباکتریاسه ها، فلور طبیعی روده انسان بوده و گاهی ایجاد بیماری می کنند (۲، ۳).

انتروباکتریاسه بی هوازی اختیاری هستند، روی آگار خوندار و یا آگار غذایی رشد می کنند، از محیط  انتخابی نیز می توان برای جداسازی استفاده نمود که حاوی نمک های صفراوی و یا رنگ هایی مثل ائوزین، متیلن بلو و بریلیانت گرین می باشند و مانع رشد گرم مثبت ها می شوند (۱).

تمامی اعضاء این خانواده، در سطح آگار خوندار کلنی های کروی و محدب به اندازه mm­۲-۱ با سطح صاف، به رنگ خاکستری تولید می کنند. در محیط های EMB و مک کانکی، معرف های رنگی و چند قند قابل تخمیر مانند لاکتوز افزوده شده­اند، لذا در این محیط ها ارگانیسم هایی که قدرت تخمیر لاکتوز را دارند، کلنی هایی به رنگ قرمز بوجود می­آورند اما بقیه آنها کلنی­هایی بی رنگ یا صورتی کم رنگ را نشان می­دهند. باکتری اشریشیا کلی و اغلب گونه­های جنس کلبسیلا حاوی کلنی­های تخمیر کننده لاکتوز هستند، اما پاتوژن­های روده­ای سالمونلا و شیگلا، توانایی تخمیر لاکتوز را ندارند و کلنی­های بی رنگ ایجاد می کنند (۱).

۱-۲- اشریشیا کلی (Escherichia coli )

اشریشیا کلی بی هوازی اختیاری و بخشی از فلور نرمال روده انسان و حیوانات می باشد. این باکتری بر روی محیط های کشت ساده به خوبی رشد می کند. سویه های اشریشیا کلی را معمولاً با استفاده از سروتیپ بندی آنتی ژن های O، H و K شناسایی می کنند. آنتی ژن O، آنتی ژن سوماتیک دیواره سلولی یا همان اندوتوکسین باکتری های گرم منفی می باشد. صدها آنتی ژن O از این باکتری شناسایی شده است. آنتی ژن O، مقاوم به حرارت است. آنتی ژن K، مربوط به کپسول و آنتی ژن H، مربوط به فلاژل باکتری می شود. آنتی ژن K شامل ساختارهای سطحی باکتری از قبیل فیمبریه، تاژک، پروتئین های غشای خارجی و پلی ساکارید کپسولی بوده و میزان آن در شرایط مختلف رشد متفاوت می باشد. این باکتری متحرک و اغلب دارای پیلی می باشد و برخی از سویه های آن، دارای کپسول می باشند. این باکتری، شایع ترین علت عفونت های مجاری ادراری می باشد و به عنوان ارگانیسم فرصت طلب در عفونت­های زخم، پنومونی، مننژیت و سپتیسمی شرکت دارد (۴، ۵).

 ۱-۲-۱- عوامل موثر در بیماریزایی

اشریشیا کلی توانایی بیماریزایی در هر یک از سیستم های میزبان را دارد و فاکتورهای بیماریزایی متعددی را تولید می کند. اهمیت نسبی هر یک از این فاکتورها  نه تنها به ژنتیک یک سوش معین بلکه به جایگاه عفونت و شرایط زمینه ای میزبان بستگی دارد. اندوتوکسین یا همان لیپوپلی ساکارید غشاء خارجی مانند بقیه باکتری­های خانواده  انتروباکتریاسه از عوامل مهم بیماریزایی این باکتری  می­باشد. برخی از سوش­ها انتروتوکسین تولید می کنند که توسط پلاسمید یا کروموزوم باکتری کد می­شود (۶، ۷).

…..

…..

…..