پرسشنامه تأثير آينه¬درماني بر توانايي حرکتي بيماران مبتلا به سکته مغزي

روایی و پایایی دارد

نحوه نمره دهی وکلید سوالات دارد.

. فرم انتخاب واحد پژوهش: اين فرم جهت انتخاب واحد پژوهش استفاده شده است و داراي ۱۰ سؤال بسته پاسخ بوده که با استفاده از پرونده و مصاحبه با بيمار تکميل شد.

2. پرسشنامه اطلاعات فردي: که خود شامل دو بخش بود:

الف) داده­هاي مربوط به مشخصات فردي بيماران: که از طريق ۹ سؤال بسته پاسخ و باز در ارتباط با سن، جنس، وضعيت تأهل، قد، وزن، سطح تحصيلات، شغل، میزان درآمد ماهيانه و مدت زمان سپري شده از سکته مغزي، از واحدهاي پژوهش پرسيده شد. نمايه توده بدني با استفاده از مقادیر قد و وزن واحد پژوهش محاسبه گرديد.

ب) داده­هاي مربوط به وضعيت بيماري فعلي: که از پروندۀ بيماران اخذ شد و شامل ۵ سؤال در مورد نوع سکته مغزي، سمت آسيب ديده بيمار، نيمکره غالب بيمار و قدرت عضلاني اندام­هاي تحتاني و فوقاني درگير بود.

3. ابزار عملکرد حرکتي ^[۱](FIM): ابزار FIM به طور کلي شامل ۱۳ آيتم نيازهاي جسماني و ۵ آيتم شناختي است و هر کدام از اين آيتم­هاي ۱۸ گانه، بين ۱ تا ۷ نمره دارد که ۱ وابستگي کامل و ۷ استقلال کامل را نشان مي دهد و محدودۀ نمرات کلي اين ابزار، بين ۱۸ تا ۱۲۶ است، اما در اين پژوهش تنها از موارد حرکتي اين ابزار استفاده شده است، که محدودۀ نمرات کسب شده در موارد حرکتي آن بين ۷ تا ۴۹ مي­باشد. موارد حرکتي اين ابزار که جهت سنجش عملکرد حرکتي مورد استفاده قرار گرفت شامل ۷ مورد مي­باشد: ۱) جابجايي در تخت، صندلي و صندلي چرخدار، ۲) جابجايي در توالت، ۳) جابجايي در حمام و هنگام دوش گرفتن، ۴) جابجايي به هنگام سوار شدن و پياده شدن در اتومبيل، ۵) حرکت به هنگام پياده‌روي و يا استفاده از صندلي چرخدار به صورت مستقل، ۶) حرکت به هنگام بالا و پايين رفتن از پله ها و ۷) حرکت به هنگام انجام فعاليت­هاي اجتماعي. فرد در هر يک از اين فعاليت­ها نمره­اي بين ۱ تا ۷ اخذ مي­کند. نمره ۶ و ۷ نشان­دهندۀ عدم نياز به کمک، نمره ۳ و ۴ و ۵ وابستگي نسبي و نمره ۱ و ۲ وابستگي کامل را نشان مي­دهد. نمرۀ کمتر از ۶ در هر يک از موارد نشان‌دهندۀ اين است که فرد در آن مورد به نظارت يا کمک شخص ديگري نياز دارد. به طور کلي اين ابزار براي اندازه‌گيري پيشرفت بيمار و بررسي نتايج توانبخشي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
4. ابزار توانايي راه رفتن ^[۲](FAC): اين ابزار، بيماران را بر اساس مهارت­هاي حرکتي پايه براي توانايي راه رفتن طبقه‌بندي مي‌کند و داراي سطوح شش گانه مي‌باشد، که در پايين‌ترين سطح فرد فاقد عملکرد بوده و قادر به راه رفتن نيست و در بالاترين سطح فرد به طور مستقل در سطوح صاف و ناصاف مانند پله، سطح شيب دار و …. مي‌تواند راه برود. در سطح ۱ فرد فاقد عملکرد بوده، در سطح ۲ و ۳ وابسته و در سطح ۴ وابستگي با نظارت دارد، در سطح ۵ فقط در سطوح صاف مي‌تواند به صورت مستقل راه برود و در سطح ۶ مي­تواند در سطوح صاف و ناصاف به صورت مستقل راه برود.
5. ابزار بازيابي حرکتي (برونستروم)^[۳] : اين ابزار ميزان بازيابي حرکتي اندام فوقاني و تحتاني را مورد بررسي قرار مي‌دهد و شامل ۶ سطح است و در هر سطح عملکرد پا، بازو و دست مورد سنجش قرار مي­گيرد و فرد بر اساس ميزان حرکت هر کدام از موارد پا، بازو و دست، در يکي از سطوح ۱ تا ۶ دسته­بندي مي­شود. در سطح ۱ بيمار کمترين تحرک را در اندام فوقاني و تحتاني خواهد داشت و در سطح ۶ داراي بيشترين بازيابي حرکتي خواهد بود. نکته مورد بررسي در اين ابزار اين است که، اندام­هاي تحتاني و فوقاني آسيب ديده فرد چه حرکاتي را با چه قدرتي مي‌توانند انجام دهند.
6. ابزار توانايي مراقبت از خود (بارتل)^[۴]: اين ابزار فعاليت­هايي مانند دفع ادراري و روده­اي، آرايش کردن، غذاخوردن، حرکت، جابجايي، استحمام، استفاده از توالت، لباس پوشيدن و بالا رفتن از پله ها را پوشش مي­دهد. همۀ اين فعاليت‌ها هر کدام بين صفر تا ۳ نمره دارد. کمترين نمره نشان­دهندۀ بيشترين وابستگي است و محدوۀ نمرات از ۰ (کاملاً وابسته) تا ۲۰ (کاملاً مستقل) متغير مي­باشد. جمع‌آوري اطلاعات مي­تواند از طريق خودگزارشي بيمار يا اطرافيان و مراقب بيمار و يا بوسيله مشاهده مستقيم از بعضي فعاليت­ها بدست آيد. از فعاليت­هايي که توسط اين ابزار مورد سنجش قرار مي‌گيرد، ۸ مراقبت در ارتباط با مراقبت شخصي و ۲ مورد در ارتباط با حرکت مي‌باشد.

 گونيامتر: جهت اندازه­گيري دامنه حرکتي مفاصل از گونيامتر استفاده شد. بدين صورت که دامنه حرکتي فعال هر کدام از مفاصل اندام فوقاني از آرنج به پايين و اندام تحتاني از زانو به پايين از کتب منبع استخراج شده و با دامنه حرکتي هر کدام از مفاصل سمت آسيب ديده مقايسه گرديد تا ميزان انحراف از دامنه حرکتي طبيعي مشخص گردد.

…

…