پیشینه تحقیق ومبانی نظری انعطاف پذیری استراتژیک

انعطاف پذیری استراتژیک

انعطاف پذیری استراتژیک ؛ شناخت مدیریتی

انعطاف­پذیری استراتژیک به عنوان مجموعه ای از قابلیت­هاست که شرکت­ها را قادر به تغییرمی­کند. این توانایی به شکت­ها فرصت مقابله و رویارویی باتغییرات محیطی را می­دهند و همچنین آنهارا قادر­به هدایت تغییرات دربازار­های رقابتی بسیار بزرگ یا همان هایپرمارکت­ها می­کند.  Matanda,2009)) درحالیکه برخی از مطالعات­تجربی اخیر به بررسی پیامد­های حاصل از انعطاف­پذیری­استراتژیک  پرداختند. و دراین بین رابطه مثبتی بین انعطاف­پذیری استراتژیک وعملکرد شرکت­ها بیان­داشت و زمانی اتفاق می­افتد که شرکت­ها در­حال حرکت بسوی­ صنایع درحال رشد بوده و یا بایستی با شوک­های محیطی روبروشوند  . Khanna T, 2005))  موارد پیشین راجع به انعطاف پذیری استرتژیک در متون تحقیقاتی زیادی یاد­شده­اند اما بیشتر از لحاظ تئوری گسترش­یافته و اجماع کمی بر روی مفهوم­سازی در این بین به چشم می خورد. در حالیکه مباحث پیشین در این باره بیشتر راجع به شناخت مدیریتی ، منابع شرکت و اختیارات استراتژیک می باشند و در این بین هیچ مدل مفهومی توسعه نیافته و در ارتباط  با این اجزا تست  ومورد ارزیابی واقع نشده اند . از اینرو اهمیت نسبی فرمولاسیون اختیارات استراتژیک برای توسعه و ارتقا انعطاف پذیری استراتژیک  بسیار مهم قلمداد می گردد ولی شواهد تجربی حمایت کننده از این بحث دردسترس نیستند. عدم­وجود اجماع برروی مفهوم­سازی با یافته­های تحقیقاتی راجع به انعطاف­پذیری استراتژیک در تضاد می­باشد. و همچنین برای مدیرانی که بدنبال درک صحیحی از مضوع می­باشند ، مفید نمی­باشد . بنابراین توسعه نظریه در ارتباط با شناخت مدیریتی، منابع شرکتی و اختیارات  استراتژیک رابطه آنها با انعطاف پذیری استراتژیک مهم و حیاتی است تا منجر به شناخت چگونگی رفتار شرکت ها در زیر سایه تلاطمات محیطی گردد. (Christensen, 2007) کاملا واضح می باشد که توسعه مفهومی از لحاظ نظری در این حوزه منجر به ایجاد نتایج غیرقاطع می­گردد. نویسندگانی مانند کومبه و گرینلی ۲۰۰۴ و نادکارینی و نارایانان ۲۰۰۷ به اهمیت شناخت مدیریت در شکل باورها یا طرحواره­های استراتژیک اشاره­کرده­اند و اینچنین عنوان­شده­است که مدیران از طرحواره استراتژیک برای تصمیم­گیری استفاده می­کنند . همانطور که طبق گقته پیشینیان راجع به انعطاف­پذیری استراتژیک استناد می گردد ،  الگوهای استراتژیک همانند لنزهایی هستند که مبتنی بر باورها و دانش پیشین می­باشند که از طریق آن تصمیم­گیرندگان در حوزه استراتژی به تفسیر داده­ها می­پردازند. از اینرو  الگوهای استراتژیک اینچنین پنداشته می­شود که بر روی بازشناسایی تغییرات و همچنین انعطاف­پذیری استراتژیک و رفتار منعطف متعاقب تاثیرگذار می­باشند .( Nadkarni and Narayanan, 2007)        بطو مشابه  ساینی و جانسون (۲۰۰۵)  بر روی آموزش مدیریت و دانش ضمنی به عنوان پیشینه محتمل انعطاف پذیری استراتژیک بحث کردند همچنین این موارد به عنوان زیربنای طرحواره قلمداد شدند.  بنابراین شناخت مدیریت، ازاهمیت بالایی درمطالعات تجربی برخوردار بودند : به­ویژه دانش­و­باور­های مدیران درباره چگونگی نیل به عواقب عملکرد. نتیجتا، طرحواره های استراتژیک به عنوان باورهایی درباره استراتژی­هایی برای رسیدن به اهداف مورد نظر مورد ارزیابی قرار گرفتند .

به هرحال مدیران می­توانند باورهای راجع به اهمیت ذینفعان مختلف ازجمله مشتریان و رقبا را که بطور برجسته درمتون تحقیقاتی مربوطه به گرایش وجهت­گیری بازار نقش دارند را نیز به­حساب­آورند­. Cadogan, 2003))

• انعطاف پذیری استراتژیک

سانچز۲۰۰۵ درباره اهمیت منابع برانعطاف­پذیری استراتژیک بحث­کرده­است و اینچنین بیان­می­داردکه  انعطاف­پذیری استراتژیک توسط روش­هایی محدود­شده ، که در آن شرکت­ها قادر به استفاده از منابع موجودند و این باعث تمرکز توجه بر روی نیاز به منابع منعطف و نوعی از  انعطاف پذیری  به ویژه انعطاف­پذیری هماهنگی می­گردد.  Sanchez, 2005)) دیگران نیز به مانندگروال و تانسوهای۲۰۰۱ صحه­بر  اهمیت ایجاد دارایی­های مازاد و نقدینه، منابع کمکی و مخزن منابع منعطف همانطورکه پیشینیان هنگام بحث درباره اشکال انفعالی از انعطاف پذیری استراتژیک ازآن یاد می کردند،گذاشتند . تحقیقات پیشین کمک کوچکی به درک رابطه بین منابع ودیگر موارد مسبوق و انعطاف پذیری استراتژیک کرده و بهرحال  منابع به عنوان پیشینه برای انعطاف پذیری استراتژیک عمل کرده است.  McGuiness, 2001))

انعطاف پذیری استراتژیک : گزینه های استراتژیک به مانند  دوره های جایگزین عمل می باشند (Sanchez, 2005) نویسندگان بسیاری درباره اهمیت آن نسبت به انعطاف پذیری درمفهوم کلی و سطح شرکتی اش بحث کرده اند . توسعه گزینه­های استراتژیک باعث ایجادتنوع می­شود به­طوری­که گزینه­ها برای شرکت و برای جذب شان در دسترس می باشند . (Sanchez,2005)                                  .     برای نویسندگانی مانند سانچز ۲۰۰۵ گزینه های استراتژیک  از اهمیت خاصی برخوردارند چراکه بسادگی داشتن این اختیارت یاگزینه­ها به­مانند بودن به عنوان نماینده­ای برای انعطاف­پذیری استراتژیک می باشد. علاوه براین کومبه وگرینلی ۲۰۰۴ برروی گزینه­های استراتژیک مختلف به­مانند نتایج حاصل از شناخت مدیریتی وتاثیراحتمالی آنها برروی اشکال مختلف رفتارمنعطف، بحث کردن .علیرغم مباحث مفهومی در رابطه با اهمیت نسبی اختیارات استراتژیک به انعطاف پذیری استراتژیک هیچگونه توسعه نظریه از لحاظ تجربی دردست نمی­باشد. از اینرو یکی از مشارکت های اصلی حاضر در اینکار تحقیقی تمرکز بر روی اختیارات استراتژیک متفاوت و اجرا شده توسط مدیران می باشد .

نظرسنجی فعلی حاکی ازاینست که اختیارات استراتژیک مبتنی برباورهای مدیران بوده و منابع در اختیارشان نشان از رابطه مستقیم دارد . انعطاف پذیری استراتژیک در ادبیات موضوع چنین تعریف شده است: توانایی شرکت برای انطباق و پاسخگویی به تغییرات محیطی . Combe and Greenley, 2004,p. 1456))  و یا توانایی سازمانی برای مدیریت اقتصادی و سیاسی ریسک ها با پاسخگویی بلادرنگ به تهدیدات و فرصت های بازار (Grewal and Tansuhaj, 2001,p.72).تحقیقات نشان­می­دهد ­برای­دستیابی به انعطاف­پذیری استراتژیک درفعالیت­های­آتی­(یعنی ایجادگزینه­های واقعی برای شرکت ) صادرکنندگان می­توانند در  ساختار صادرات و استراتژی­های صادرات سرمایه­گذاری­کنند و سیستم قابلیت­های هماهنگ صادرات را ایجادکنند.  (e.g., Buckley and Casson, 1998; Johnson et al., 2003; Sanchez, 1995) سرمایه­گذاری فعلی در این گزینه­ها می­تواند درآینده دسترسی به گزینه­های تصمیم­گیری بیشتری که در نهایت منجر­به افزایش سودآوری، سهم بازاربیشتر و رشد فروش می شود را ایجادکند .                                             .  سه منبع انعطاف پذیری صادرات شناسایی شده است. ( سه نوع سرمایه گذاری که می تواند گزینه واقعی ایجادکند)این سه منبع براساس ادبیات انعطاف پذیری استراتژیک درتحقیقات می باشند : اول، برمبنای چارچوب مفهومی ارائه شده توسط اولاخ (۲۰۰۰) براذر (۲۰۰۸) و لیبلین (۲۰۰۳) حدی است که در آن شرکت­ها در هنگام تصمیم­گیری صادارت تجربه صادرات خود را با انعطاف­پذیری در       می آمیزند. به ویژه سرمایه­گذاری در تجارب صادراتی بزرگتر (ازطریق واردشدن در بازارهای وسیعتر و بیشتر و یا در محدوده زمانی بزرگتر ) به شرکت­ها این امکان را می­دهد تا خروجی­ها را تغییر­داده و از بازاهای کم سودتر بر بازارهای پرسودتر تمرکزکنند. همچنین به شرکت ها این امکان را می دهدکه تنوع رویدادها و ایده ها را افزایش دهندو این امر به ایجاد فرصت های بیشتر برای توسعه راه های جدید شناسایی گزینه های  تجاری جدیدکمک می کند. (Luo and Peng,1999)انعطاف پذیری صادرات به معنای شناسایی و رصد فرصت های صادراتی جدید برای کسب مزیت ازآنها و اقدام به موقع برای صادرات در این فرصت­ها می­باشد.

• انعطاف پذیری و شرکت بین المللی

کوگوت عنوان می­کند که ویژگی بی­همتای راهبردبین­المللی بیشتربه ایجادانعطاف­پذیری برای بهره­وری ازعدم اطمینان و بادرنظرگرفتن نرخ تبادل، سیاست دولتی وحرکت رقبا مربوط است نه به محتوای آن. درواقع مدت­ها چنین بوده است که درآمد خالص شرکت­های چندملیتی­(MNEs) ­نسبت به شرکت­های ملی در انعطاف پذیری (بالقوه) MNEsنهفته است. اما به نظرمی رسد شکاف بزرگی بین قابلیت MNEs و عملکردحقیقی انعطاف پذیری آن وجوددارد. هرچند این مسأله به روش تجربی بررسی نشده است، انتظار است که اینرسی، همکاری، جابجایی و هزینه های فراغت مانع انعطاف­پذیری­کنترل­شده باشند. بنابراین باکلی و کاسون انعطاف پذیری را برای مدلسازی شرکت چندملیتی به عنوان “موضوعی مهم در دستورکار جدید”تلقی می نمایند. در این دستور کار جدید تحلیل انعطاف­پذیری استراتژیک در فرآیند بین­المللی­سازی شرکت نیازمند توجه ویژه است. درواقع پژوهش بازاریابی صادرات از اواسط دهه۱۹۷۰ براساس دیدگاه فرآیند بین­المللی­سازی شرکت بوده است. دید آشکار از اینکه چگونه انعطاف ­پذیری در فرآیند بین­المللی­سازی القا و کنترل می­شود، پیش­نیاز برای پژوهش کاربردی بازاریابی صادرات است تا انعطاف­پذیری استراتژیک به عنوان ساختار توضیحی مرکزی لحاظ­گردد. Zou, S. and Stan, S. 2008))

…………………………

………………………..

……………………..