استراتژي ورود به بازارهاي جهاني (صادرات )

(۲۰صفحه ورد)

ورود به بازار جهاني بيوتكنولوژي، نيازمند سرمايه‌گذاري و انجام اقدامات مناسب در اين زمينه مي‌باشد. كشورهاي مختلف و از جمله كشورهاي درحال توسعه، استراتژي‌هاي مديريتي مختلفي را براي ورود به عرصه نويني كه به‌نام اقتصاد زيستي در حال شكل گرفتن است، در پيش گرفته‌اند. در زير به برخي محورهاي مشترك اين استراتژي‌ها اشاره شده است:

توسعه بهره‌برداري اقتصادي از بيوتكنولوژي، نيازمند ايجاد يك سيستم مديريتي متناسب با اقتصاد نوين محصولات بيولوژيكي مي‌باشد. كشورهاي در حال توسعه جهت شركت در اين اقتصاد نوين، حداقل بايستي پنج نكتة كليدي زير را در سيستم‌هاي مديريتي خود در نظر گيرند:

۱- دسترسي به بازار

۲- اتحادهاي بين‌المللي بيوتكنولوژي

۳- نظام‌هاي مالكيت فكري

۴- مديريت منافع و خطرات

۵- نظام‌هاي مؤثر كنترل

۱-دسترسي به بازار

يكي از بزرگترين گام‌ها در ورود به تجارت جهاني، “دست‌رسي به بازار” مي‌باشد. اگرچه به دنبال گفتگوهاي پنجاه سال اخير، آزادسازي تجاري تا حدود زيادي افزايش يافته است، ولي هنوز موانع زيادي در مقابل تجارت محصولات بيوتكنولوژي، به ويژه براي كشورهاي جهان سوم، وجود دارد. تعرفه‌هاي بالا و نياز به استانداردهاي قابل‌قبول از جملة مهمترين اين موانع محسوب مي‌شوند. محصولات كشاورزي و صنعتي كه به كشورهاي صنعتي صادر مي‌شوند، از ميزان زياد تعرفه‌ها رنج مي‌برند. دراين ميان، اتحادية اروپا و ژاپن داراي بالاترين تعداد محصولات كشاورزي با تعرفة بالا مي‌باشند. به طور كلي تعرفه‌هاي بالا و تعديل‌ قيمت‌ها، تمايل براي فروش محصولات نهايي فرآوري شده توسط كشورهاي در حال توسعه را كم مي‌كند و به اين ترتيب امكان رشد و تجمع مهارت‌ها در اين كشورها كم مي‌شود.

از آنجايي‌كه كشورهاي پيشرفته،‌ يارانه‌هاي بالايي به بخش كشاورزي و محصولات صادراتي اختصاص مي‌دهند، توانسته‌اند در بازار تجارت جهاني، بسياري از كشورهاي در حال توسعه را به حاشيه برانند. همچنين به دليل عدم وجود بازارهاي آزاد، كشورهاي در حال توسعه تمايل زيادي براي سرمايه‌گذاري در زمينة صادرات محصولات فرآوري‌شده حاصل از مواد خام خود را ندارند………………….

…………………………