دانلود پروپوزال آماده: تاثير يک جلسه تمرين هوازي بر بيان ژن ويسفاتين در بافت چرب احشايي موش‌هاي صحرايي نر ديابتي

قسمت هایی از پروپوزال:

۱- بیان مسأله:

شيوع ديابت به علت افزايش اپيدميک^[۱] چاقي و ساير عوامل خطرزاي متابوليک در حال افزايش است. چاقي از مهم­ترين مشکلات سلامتي به شمار مي­رود که به‌واسطه توسعه شهرنشيني، تغيير در شيوه زندگي و الگوهاي مصرف غذايي و کاهش فعاليت ­بدني پديدار گشته است[۱۰] که با افزايش خطر ابتلا به مقاومت انسولين و ديابت نوع ۲ همراه است[۱۱].

چاقي را مي‌توان با افزايش چربي بدن معادل دانست. ارتباط بين تجمع بافت چربي احشايي و افزايش خطر ابتلا به ديابت نوع ۲ به خوبي شناخته شده است[۱۲]. از جمله ويژگي‌هاي مهم متابوليکي بيماران ديابتي، چاقي شکمي است[۱۳].

آديپوکين‌ها واسطه‌هاي شيميايي هستند که توسط آديپوسيت‌ها ترشح مي‌شوند و به نظر مي‌رسد در تنظيم عملکرد انسوليني نقش دارند[۱۴]. به تازگی آدیپوکین جدیدی به نام ویسفاتین^[۲] شناخته شده كه به‌طور عمده در بافت چربي احشایی بیان می­شود و نقش مهمي در حساسيت انسولين، چاقي و گلوكز ايفا مي‌كند[۱۵]. این مولکول اولین بار درسال ۲۰۰۵ توسط فوکوهارا شناخته شد که در گذشته با عنوان عامل افزاينده پيش‌سلول بتا^[۳] يا نيكوتين‌آميد فسفوريبوزيل ترانسفراز^[۴] شناخته می­شد[۱۶]. ويسفاتين پلی‌پپتیدی با وزن مولکولی ۵۲ کیلودالتون بوده كه از۴۹۱ اسید آمینه تشكيل شده است. ژن ويسفاتين با وسعت kb7/34 از ۱۱ اگزون و ۱۰ اينترون تشكيل شده است كه روي بازوي بلند كروموزوم ۲/۲۲q7 واقع شده است[۶]. اثرهاي متابوليكي ويسفاتين با اتصال و فعال‌كردن گيرنده­هاي انسولين صورت مي‌گيرد[۱۶].  ويسفاتين در بازسازي و ساخت نيكوتين‌آميد آدنين دي‌نوكلئوتيد^[۵] نقش مهمي دارد كه منجر به افزايش ترشح انسولين از جزاير لوزالمعده مي­شود[۱۷].

نقش فعاليت بدني در كاهش شيوع و گسترش ديابت نوع دوم شايد به واسطه اثرات دوگانه فعاليت بدني قابل توجيه باشد. اولاً فعاليت بدني منظم از اضافه‌وزن جلوگيري به عمل مي‌آورد و اين در حالي است كه چاقي و مقاومت انسوليني با يكديگر ارتباط دارند و ديابت نيز باعث گسترش چاقي مي‌شود. نشان داده شده است كه رژيم‌هاي غذايي چرب در موش­ها باعث ايجاد مقاومت انسوليني مي‌شود[۱۸]. در حالي‌كه كاهش وزن در انسان­ها از طريق رژيم‌هاي كم‌كالري، حساسيت نسبت به انسولين را بهبود مي‌بخشد[۱۹]. اين موارد همگي نشان مي‌دهند که بين عمل انسولين و درصد چربي بدن ارتباطي روشن و شفاف وجود دارد. ثانياًً، مستقل از درصد چربي بدن، فعاليت بدني حساسيت نسبت به انسولين را در عضلات اسكلتي بهبود مي‌بخشد. در مطالعات مقطعي، افرادي كه به لحاظ بدني فعال‌تر بودند، نسبت به افراد بي‌تحرك، حساسيت انسوليني بيشتري داشته‌اند[۲۰]. نشان داده شده است تمرينات استقامتي (به مدت ۱ تا ۱۲ هفته و به ميزان ۳۰ تا ۶۰ دقيقه در روز) حساسيت انسوليني را در انسان بهبود مي‌بخشد[۲۱, ۲۲]؛ حتي مشاهده شده است که يك وهله فعاليت ورزشي، بهبود حساسيت انسوليني را در انسان به اندازه كافي تحريك خواهد نمود و انجام يك هفته‌ تمرين استقامتي جهت بهبود تحمل گلوكز در افراد مبتلا به ديابت خفيف نوع دوم، مناسب است[۲۳]. اين موضوع در جوندگان نيز صدق مي‌كند[۲۴]. بنابراين شواهد قابل ملاحظه‌اي وجود دارد كه نشان مي‌دهد فعاليت بدني و به‌طور ويژه، تمرينات استقامتي اثر قدرتمندي بر فعاليت انسولين در عضلات اسكلتي دارد. البته هنوز كاملاً مشخص نيست كه چگونه انقباض­هاي منظم عضلاني قادرند چنين اثر ژرف و عميقي را بر عملكرد درون‌سلولي انسولين اعمال نمايند و موجب افزايش حساسيت انسوليني شوند. در هر حال شناخت مكانيسم­ها و عواملي كه موجب بهبود حساسيت و كاهش مقاومت انسوليني مي­شود، مي­تواند ما را در كنترل و مهم­تر از آن پيشگيري از ديابت نوع دوم ياري رساند.

همچنين بررسي­ها نشان مي­دهد كه سطوح پلاسمايي و بافتي ويسفاتين مي­تواند تحت تاثير عواملي همچون چاقي، افزايش وزن[۲۵, ۲۶]، محدودسازي كالري[۲۷, ۲۸]، ديابت[۲۹, ۳۰]، سطح پلاسمايي فاکتور نکروزدهنده تومورآلفا (TNF-α)[۳۱]، گلوكز و انسولين[۳۲]، كاهش وزن[۳۳]، سطح چربي خون و سيري مجدد[۳۴, ۳۵] و غذاي غني از چربي[۳۶] قرار گيرد. پژوهش­هايي در زمينه اثر فعاليت بدني و تمرين بر سطوح ويسفاتين پلاسما در نمونه­هاي انساني و حيواني انجام شده است و نتايج ضد و نقيضي گزارش کرده‌اند، به گونه‌اي که تعدادي بر كاهش، برخي عدم تغيير و تعدادي نيز افزايش سطوح ويسفاتين را اعلام داشتند[۳۷-۴۲].

اگرچه گزارش شده است که ويسفاتين داراي ويژگي‌هاي شبه‌انسوليني است، اطلاعاتي وجود ندارد که نشان دهد غلظت پلاسمايي آن به صورت حاد يا در هر صورت با تغذيه و به‌ويژه رژيم غذايي سرشار از گلوکز تغيير مي‌کند[۴۳]. شواهد ارتباط مستقيم بين ژنوتيپ ويسفاتين و ديابت نوع ۲ هنوز ضعيف هستند و مطالعات مولکولي، فيزيولوژيکي و باليني بيشتر مورد نياز است تا نقش ويسفاتين را در آسيب‌شناسي و علت‌شناسي ديابت نوع ۲ مشخص نمايد. درک دقيق اعمال فيزيولوژيکي و مولکولي ويسفاتين منجر به کشف مداخلات درماني موثر مي‌شود. دستکاري‌هاي جديد که پيام‌رساني و عملکرد ويسفاتين را بهبود مي‌بخشند، مي‌توانند وعده‌ راهکارهايي جهت کاهش مسير التهابي در سلول‌هاي بتا و درنهايت کاهش پيشرفت مقاومت انسولين مرتبط با چاقي را بدهند.

[۱] epidemic

[۲] Visfatin

[۳] Pre-β cell colony-enhancing factor

[۴] Nicotinamide phosphoribosyltransferase

[۵] Nicotinamide adenine dinucleotide

……………………………

۲- اهمیت و ضرورت تحقیق:

……………………………

۳- پیشینه تحقیق:

……………………………

۴- اهداف تحقیق:

…………………………………….

۵- فرضيه ‏هاي تحقیق:

…………………………………….

۶- مدل تحقیق

…………………………

۷- سوالات تحقیق:

…………………………………….

۸- تعريف واژه‏ها و اصطلاحات فني و تخصصی (به صورت مفهومی و عملیاتی):

…………………………………….

۹- بیان جنبه نوآوری تحقیق:

………………………….

۱۰- روش شناسی تحقیق:

الف: شرح كامل روش تحقیق بر حسب هدف، نوع داده ها و نحوه اجراء (شامل مواد، تجهيزات و استانداردهاي مورد استفاده در قالب مراحل اجرايي تحقيق به تفكيك):

………………………….

ب- متغيرهاي مورد بررسي در قالب یک مدل مفهومی و شرح چگونگی بررسی و اندازه گیری متغیرها:

…………………………………….

ج – شرح کامل روش (ميداني، كتابخانه‏اي) و ابزار (مشاهده و آزمون، پرسشنامه، مصاحبه، فيش‏برداري و غيره) گردآوري داده‏ها :

…………………………………….

د – جامعه آماري، روش نمونه‏گيري و حجم نمونه (در صورت وجود و امکان):

…………………………………….

ر- روش نمونه گیری و حجم نمونه:

…………………………………….

ز- ابزار تحقیق:

…………………………………….

هـ – روش‌ها و ابزار تجزيه و تحليل داده‏ها:

…………………………………….

منابع :

…………………………………….

آسان داک: www.Asandoc.com

دانلود نمونه پروپوزال تکمیل شده، پروژه پر شده، طرح پیشنهادیه آماده