دانلود پروپوزال آماده: تعيين کاربري بهينه اراضي به منظور کاهش‏ سيلاب در حوزه آبخیز کسيليان از زير حوزه‏ها‏ي آبخیز رودخانه تالار واقع در استان مازندران

قسمت هایی از پروپوزال:

۱- بیان مسأله:

……………………………

۲- اهمیت و ضرورت تحقیق:

……………………………

۳- پیشینه تحقیق:

مطالعات انجام شده در خارج از كشور

تاون^[۱] (۱۹۸۹)، در تایوان اثر تغییر کاربری اراضی را بر ضریب رواناب و تولید رسوب در ۴ حوزه آبخیز کوچک مطالعه نمود و نتیجه گرفت که در هر واحد اراضی با افزایش میزان بهره‏برداری، ضریب رواناب ناخالص و ضریب رواناب حداکثر به همراه رسوب زیاد می‏شود (۶۲).

لوروب^[۲] و همکاران ( ۱۹۹۸)، در تحقیقی به ارزیابی اثر تغییر کاربری اراضی بر رواناب در شش NAM، مدل نیمه توزیعی WATBAL و مدل توزیعی MIKE SHE پرداخته و نتیجه گرفتند که هیچ نشانه‏ای از افزایش رواناب در سطح شش حوزه‏ی آبخیز دیده نمی‏شود (۴۹).

سینگ^[۳] (۱۹۹۹) بیشینه‏سازی تولید و سود را با به کار‏گیری برنامه‏ریزی بهینه کشت در یک مورد در ماهی کوماند^[۴] هندوستان انجام داد. در ‏این تحقیق زمانی که حداکثر نمودن تولید به عنوان هدف اصلی مورد نظر بوده است، ۶/۸۶ درصد منطقه تنهابه کشت گندم و سبزیجات اختصاص یافته و بهره‏برداری کل از منابع آب ۷۲/۶۳ درصد و به کارگیری نیروی انسانی ۲۹/۵۴ درصد بوده است. ‏این تحقیق نشان داد که برنامه‏ریزی کشت در سطح منطقه، میزان تولیدات را ۶۰ تا ۹۰ درصد افزایش می‏دهد (۵۹).

برونسترت^[۵] و همکاران (۲۰۰۲)، در تحقیقی با هدف بررسی اثرات تغییر اقلیم و کاربری اراضی روی تولید رواناب انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که تغییرات دما و رژیم بارندگی می‏تواند منجربه تغییر قابل توجهی در خطر سیل شود و افزایش ۵۰% مساحت مناطق مسکونی ۳۰% دبی اوج سیلاب را افزایش می‏دهد (۳۹).

ماجی^[۶] و همكاران (۲۰۰۳)، گروهي از طراحان کاربري اراضي کشور هند (۱۹۹۸)، از ^[۷]GIS و داده‏های ماهواره‏اي براي تجزيه و تحليل اطلاعات منابع خاک در طراحي کاربري بهينه اراضي منطقه اورنگ آباد اين کشور استفاده کردند. آنها GIS را براي مديريت داده‏های منابع اراضي و کيفيت خاک به کار بردند. به گونه‏اي که هر واحد نقشه در محيط GIS حاوي کليه اطلاعات خاک شناسي، فيزيوگرافي، عناصر توپوگرافي و … در خود مي‏باشد (۵۰).

داس و فلو^[۸] (۲۰۰۳)، در گزارشات خود بيان نموده‏اند كه نوعي از مدل کاربري بهينه اراضي به وسيله رام سورش^[۹] (۱۹۹۸)، براي حوزه آبخيز رودخانه رام گانگا^[۱۰] توسعه يافت که بر کارهاي جديد انجام شده در دانشگاه فني مهندسي جی.بی.پنت[۱۱] با استفاده از روش برنامه‏ريزي خطي و با هدف اصلي کمينه‏سازي هدررفت خاک از حوزه آبخيز بنا شده است. ايشان اظهار مي‏دارند كه تابع بهينه‏سازي مدل برنامه‏ريزي خطي مديريت حوزه آبخيز مي‏تواند براي کمينه‏سازي هدررفت خاک به کار رود مشروط بر آنکه محدوديت‏هاي سطح قابل دسترس انواع مختلف محصولات, پتانسيل فرسايش هر نوع سيستم کشت، احتياجات اراضي، درآمد کاربري‏هاي مختلف اراضي، ايجاد اشتغال در کل و يا با شرط لازم سطح اراضي جنگلي، باغ‏های ميوه، اراضي مرتعي و … در مدل تعيين شده باشد (۴۱).

ریدل^[۱۲] (۲۰۰۳)، بهينه‏سازي برنامه‏ريزي کاربري اراضي براي نواحي کوهستاني با استفاده از برنامه‏ريزي خطي و سيستم اطلاعات جغرافيايي جهت دست‏يابي به پايداري را در يکي از حوزه‏هاي کوهستاني شمال تايلند بررسي کرد. هدف از انجام اين تحقيق فهرست‏‏برداري و آناليز خصوصيات زمين و كاربري اراضي براي تفكيك واحدهاي مديريت اراضي و نيل به يك بنيان پايدارتر كشاورزي و بررسي حالات مختلف استفاده از اراضي با به كارگيري برنامه‏ريزي خطي و سيستم اطلاعات جغرافيايي بود که نتيجه اين تحقيق نتیجه آن کاهش۰۷/۵۰ درصدی اراضی دیم و افزایش ۵/۱۳ برابری سطح اراضی باغی نسبت به حالت فعلی را نشان می‏دهد که بیانگر افزایش سوددهی به میزان ۶۲/۱۸% نسبت به قبل از بهینه شده است، که دلالت ‏بر موفقيت‏آميز بودن تلفيق مذکور دارد (۵۶).

رانسول^[۱۳] و همكاران (۲۰۰۳)،‌ مدل‏سازي توزيع مکاني کاربري کشاورزي اراضي در مقياس منطقه‏اي در دو منطقه انگليس را مورد ارزيابي قرار دادند. اين تحقيق روشي را براي مدل‏سازي توزيع مکاني کاربري کشاورزي اراضي ارائه داده است که بر شبيه‏سازي فرآيندهاي تصميم‏گيري در مقياس اراضي كشاورزي ( مبتني‏بر بهينه‏سازي)، و پاسخ محصولات به محيط فيزيکي آنها بنا شده است. نتايج حاصل از اين تحقيق پيشنهاد مي‏کنند که فرضيه‏هاي اساسي مدل که کشاورزان از ريسک بيزار بوده و دنبال به حداکثر رساندن سود هستند. يک فرض منطقي براي مطالعات منطقه‏اي مي‏باشد‏ هرچند مطالعات بيشتر فرآيندهاي تصميم‏گيري مانند نقش نگرش کشاورز به ريسک، ديدگاه‏هاي متفاوت نسبت به قيمت‏های آينده و سوددهي و تأثير تأخير زماني در فرآيند تصميم براي بهبود توانايي‏‏ها براي توزيع کاربري کشاورزي اراضي مناسب مي‏باشند (۵۷).

کرالیش و بک استین^[۱۴] (۲۰۰۳)، بهينه‏سازي چند منظوره کاربري اراضي را با استفاده از شبکه‏های عصبي مصنوعي در کشور آلمان مورد تحقيق و پژوهش قرار داد. اين تحقيق براي مسائل مديريت حوزه‏های آبخيز يک روش مبتني بر شبکه‏های عصبي مصنوعي معرفي نموده که قادر است در فضاي مسائل پيچيده و در حال افزايش حوزه آبخيز برآوردهاي خوبي از تصميم بهينه ارائه نمايد. براي اين منظور ابتدا يک نمايش ANN^[15] از مکان‏سنجي هيدرولوژيکي از حوزه آبخيز محاسبه و سپس يک دستورالعمل ANN اصلاح شده براي يافتن نمايش کشت براي سطح حوزه آبخيز، ارائه شده است که اين نمايش‏‏ها مي‏تواند جهت توليد تصميم‏های قابل توجيه مديريت کاربري اراضي مورد استفاده قرار گيرد (۴۷).

یو^[۱۶] و همکاران (۲۰۰۴)، تحقیقی را به‏ منظور توسعه و کاربرد روشی برای تعیین الگوی بهینه کاربری اراضی در رابطه با دبی اوج جریان رواناب در خروجی حوزه آبخیز انجام دادند. نتایج بیان‏گر کاهش ۱۵ تا ۲۰ درصد میزان رواناب در بارش‏های با دوره بازگشت ۱، ۲، ۵ و ۱۰ ساله در مقایسه با الگوی کاربری اراضی فعلی بود (۶۴).

لیو و استوارت^[۱۷] (۲۰۰۴)، كاربرد مدل‏سازي سامانه پشتيباني تصميم‏گيري براي اتخاذ تصميم چند منظوره در مديريت منابع طبيعي را در آفريقاي جنوبي مورد ارزيابي قرار داد. در اين تحقيق سامانه پشتيباني تصميم براي تصميم‏سازي چند منظوره مديريت منابع طبيعي با يك ديدگاه مبتني بر هدف، مدل شده كه يك چارچوب يكدست را براي توسعه اين سامانه و تصميم‏گيري چند منظوره فراهم نموده است. مدل DSS^[18] طراحي شده در اين تحقيق، يك روش كارآ و مؤثر براي تصميم‏گيري چند منظوره در مديريت منابع طبيعي با استفاده از آناليز و تحليل نتايج سيستم عمومي را پيشنهاد نموده است (۴۸).

یو و گلدمن^[۱۹] (۲۰۰۶)، تحقیقی را با هدف بهینه‏سازی کاربری اراضی به‏منظور کمینه‏سازی دبی اوج در خروجی حوزه آبخیزی در اوهایو انجام دادند. نتایج نشان داد که در صورت بهینه‏سازی کاربری اراضی، دبی اوج در مقایسه با شرایط فعلی کاربری‏ها ۴۴ درصد کاهش یافته است (۶۷).

یو و گلدمن (۲۰۰۹)، در تحقیقی به بررسی و توصیف اثرات الگوی کاربری اراضی روی هیدرولوژی حوزه آبخیز پرداختند. نتایج این تحقیق نشان داد که تابع روابط بین توزیع مکانی کاربری اراضی و دبی اوج رواناب محدب است (۶۶).

ژو و تانگ^[۲۰] (۲۰۰۹)، بهینه‏سازی کاربری اراضی در مقیاس حوزه آبخیز کوچک برای کنترل فرسایش بر اساس نقشه کاربری اراضی سال‏های ۲۰۰۳، ۱۹۶۶، ۱۹۸۸، ۱۹۹۷ و نقشه توپوگرافی سال ۱۹۸۴ در حوزه آبخیز یانگو^[۲۱] و با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی خصوصیات پایه و عوامل موثر در تغییر کاربری اراضی در جلگه لسی در کشور چین انجام شده است. نتایج ‏این تحقیق نشان می‏دهد که کاهش خسارت رسوبگذاری بیشتر از ۸۰ درصد و میزان پوشش گیاهان دائمی ‏به ۰۳/۶۱ درصد می‏رسد. میزان درآمد در سال ۲۰۰۶ نسبت به سال ۱۹۹۸ به ۱۴۹۳ یوان افزایش خواهد یافت و نتایج ‏این تحقیق قابل کاربرد در جلگه لسی می‏باشد (۶۳).

یو و گلدمن (۲۰۱۰)، بهینه‏سازی مکانی را با مدل هیدرولوژیکی به منظور کمینه‏سازی دبی حداکثر سیلاب با اختصاص کاربری‏های مختلف اراضی در حوزه آبخیزی در اوهایو با تقسیم این حوزه آبخیز به سه منطقه با اندازه سلولی ۳۰×۳۰ انجام دادند و نتیجه گرفتند که برای کاهش ۱، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد دبی حداکثر سیلاب نقشه بهینه کاربری اراضی مشابه می‏باشد و برای حوزه آبخیز مورد تحقیق اراضی شهری ۲/۰ درصد افزایش یافته و اراضی کشاورزی و حفاظت شده تغییری نمی‏کند (۶۵).

مطالعات انجام شده در ‏ایران

نیک‏کامی ‏(۱۹۹۹)، مدل بهينه‏سازي را براي کاهش تأثيرات محيطي و اقتصادي فرسايش خاک که ناشي از مديريت نامناسب فعاليت‏های کاربري اراضي، در يکي از زيرحوزه‏های حوزه آبخيز دماوند به كار برد. در اين پژوهش نتايج خروجي مدل توليد رسوب به همراه درآمد خالص هر کدام از کاربري‏هاي اراضي به عنوان ورودي به مدل بهينه‏سازي کاربري اراضي وارد شده و محاسبات حداقل نمودن رسوب توليدي و حداکثر نمودن توليدات کشاورزي براي هر کاربري انجام شده است. در اين تحقيق از روش سيمپلکس برنامه‏ريزي خطي چند منظوره استفاده شده است. نتايج تحقيق ارائه شده دلالت بر کاهش %۵  در توليد رسوب و افزايش ۱۳۴% در سود سالانه در منطقه مورد مطالعه دارد (۵۳).

پوراغنیایی (۱۳۸۰)، با استفاده از روش سرویس حفاظت منابع ملی (NRCS)^[22] به بررسی روند تغییر دبی سیلابی آبخیز نکارود پرداخته و نتیجه گرفت تخریب جنگل در تشدید سیلاب حوزه آبخیز نکا موثر بوده است (۶).

غلامي (۱۳۸۲)، تعيين تناوب زراعي بهينه با استفاده از برنامه‏ريزي خطي را با هدف تعيين الگوي بهينه تناوب زراعي براي به دست آوردن درآمد خالص و مقايسه آن با وضع موجود، در مزرعه اي ۱۱۰ هکتاري در شهرستان بجنورد انجام داد. در اين مطالعه تناوب‏های مختلف زراعي مورد بررسي قرار گرفته و در نهايت تحليل حساسيت مسأله نشان داد که درآمد خالص مزرعه حاصل از چهار تناوب زراعي بهينه و همچنين نهاده‏های محدود کننده، از دامنه تغييرات نسبتاً انعطاف‏پذيري برخوردار بوده و نهايتاٌ با تحليل پارامتريک، جواب نهايي مسأله حاصل از توابع اوليه نسبت به توابع جديد به عنوان جواب نهايي مطلوب مزرعه تأييد و تعيين گرديد (۲۱).

نیک کامی ‏(۱۳۸۱)، مدل بهینه‏سازی را برای کاهش تأثیرات محیطی و اقتصادی  فرسایش خاک ناشی از مدیریت نامناسب فعالیت‏های کاربری اراضی با استفاده از مدل برنامه‏ریزی خطی چند منظوره در یکی از زیر حوزه‏های آبخیز دماوند انجام و نتیجه گرفت که بهینه‏سازی کاربری اراضی باعث کاهش ۵ درصد در تولید رسوب و افزایش ۱۳۴ درصد در سود سالانه در منطقه مورد مطالعه می‏گردد (۵۲).

محسني ساروي و همکاران (۱۳۸۲) تعيين الگوي بهينه ‏بهره‏برداري‏ از منابع حوزه‏های آبخيز با استفاده از برنامه‏ريزي هدف^[۲۳] در زير حوزه گرمابدشت از زيرحوزه‏های قره سو در منطقه‏اي‏ در استان گلستان را انجام دادند. در اين پژوهش با توجه به مدل برنامه‏ريزي هدف حوزه آبخیز مورد مطالعه براي چهار کاربري جنگل صنعتي، چراگاه، پارک و منطقه حفاظت شده در نظر گرفته شد. اولويت‏بندي براساس اهداف اقتصادي، زيست محيطي، اجتماعي به طور جداگانه صورت گرفته است. داده‏ها و اطلاعات بررسي شده در اين مدل، مقدار درآمد بهره برداران، مقدار سرمايه‏گذاري نقدي، بيشينه نمودن توليد کاربري‏هاي مختلف، کمينه نمودن رسوب‏گذاري و استفاده بهينه از زمين، تأمين آب براي ساکنين پايين دست و بيشينه نمودن اشتغال در منطقه بودند که با توجه به تمام ديدگاه‏های مطرح شده تحليل شده و مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‏دهد که الگوي پيشنهادي بر اساس ديدگاه اقتصادي داراي برتري نسبي نسبت به ديگر ديدگاه‏ها می‏باشد. زيرا که در آن تمام اهداف مورد نظر تأمين شده است اما در ساير ديدگاه‏‏هادسترسي به تمام اهداف ممکن نبوده است و در هر ديدگاه دستيابي به برخي اهداف مطرح شده در آن امکان‏پذير بوده است (۲۸).

فرحپور و همکاران (۱۳۸۲) از دیدگاه بهینه‏سازی به منظور افزایش حداکثر پوشش گیاهی در مراتع چادگان استفاده نمودند. نتایج تحقیق ‏ایشان در منطقه مذکور بر توصیه گزینه حداکثر درآمد و ظرفیت چرایی از طریق حذف کشت گندم و کاهش یارانه استوار بوده است (۴۴).

جلیلی (۱۳۸۳)، بهینه‏سازی کاربری اراضی به منظور کمینه‏سازی فرسایش خاک با هدف توسعه و پیشبرد کاربرد روش برنامه‏ریزی خطی در حوزه آبخیز بریموند واقع در استان کرمانشاه را انجام داد. نتایج تحقیق ‏وی نشان داد که برنامه‏ریزی خطی ابزاری کارآمد بوده و درصورت بهینه‏سازی کاربری اراضی ضمن کاهش ۷۸/۷ درصد فرسایش خاک، سود سالانه به میزان ۶۲/۱۱۸ درصد افزایش خواهد یافت. بهینه‏سازی انجام شده در منطقه کاهش اراضی دیم و افزایش اراضی باغی در منطقه مورد مطالعه تاکید دارد (۷).

شعبانی و همکاران (١٣٨٦)، تأثير مديريت کاربري اراضي در کاهش فرسايش خاک و افزايش سوددهي حوزه‏های آبخيز، (مطالعه موردي: حوزه آبخيز خارستان فارس)، نتایج تحقیق نشان داد بهينه‏سازي انجام شده بر كاهش اراضي ديم و كشت آبي و افزايش اراضي باغي در منطقه تاكيد دارد، به طوري كه سطح اراضي باغي ۱/۳۷۷ درصد افزايش، سطح اراضي مرتعي بدون تغيير كاربري، سطح اراضي كشت آبي ۷۸/۷۲ درصد كاهش و سطح اراضي كشت ديم ۳/۸۰ درصد كاهش يافته است. همچنين نتايج نشان داد كه در صورت بهينه‏سازي كاربري اراضي، ميزان فرسايش خاك نسبت به شرايط فعلي به ميزان ۷/۳ درصد كاهش و ميزان سوددهي كل حوزه ۶۳/۱۶۲ درصد نسبت به شرايط قبل از بهينه‏سازي افزايش مي يابد (۱۴).

جوكار سرهنگي و غلامی (۱۳۸۷)، تاثیر تغییر کاربری اراضی بر افزایش میزان فرسایش و تولید رسوب و پیشنهاد کاربری مناسب در حوزه آبخیز زارم‏رود استان مازندران با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی را مورد بررسی قرار دادند و نتایج حاصله بیانگر آن بود که با تغییر کاربری اراضی، بخصوص دیم‏زارها و باغ‏ها می‏توان شدت فرسایش و میزان آن را به طور قابل ملاحظه‏ای کاهش داد (۸).

فرج‏زاده اصل و فلاح (۱۳۸۷)، با ارزیابی تغییرات کاربری و پوشش اراضی بر رژیم سیلابی رودخانه تجن با استفاده از فن سنجش از دور به این نتیجه رسیدند که افزایش دبی به دلیل کاهش جنگل و مرتع بوده که در این میان نوع خاک نیز در تشدید آن موثر بوده است و عوامل آب و هوایی تاثیر قابل توجهی نداشته است (۲۴).

غلامی و همکاران (۱۳۸۸)، در تحقیقی به منظور بررسی اثر تغییرات کاربری اراضی در ایجاد رواناب و خطر سیلاب حوزه آبخیز کسیلیان نتیجه گرفتند که افزایش پتانسیل تولید رواناب و خطر سیلاب در اثر تغییرات کاربری اراضی و تخریب جنگل‏ها و تبدیل آن‏ها به اراضی کشاورزی بوده است(۲۰).

عباس‏زاده تهرانی و همکاران (۱۳۸۹)، در تحقیقی به بررسی تغییرات پوشش گیاهی و کاربری اراضی که توسط فعالیت‏های انسانی ایجاد می‏شود، بر میزان دبی اوج سیلاب، از طریق به کارگیری فناوری‏های نوین سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی پرداخته‏اند. نتایج حاصله حاکی از آن بود که در صورت تبدیل کاربری اراضی بر اساس قابلیت منطقه، در سیلاب‏های ضعیف تا متوسط در حدود ۷۰ درصد میزان دبی اوج سیلاب کاهش خواهد یافت و در سیلاب‏های شدید تا ۴۰ درصد و در سیلاب‏های بسیار شدید و استثنایی تا میزان ۲۰ درصد در میزان دبی خروجی آبخیز کاهش ایجاد خواهد شد (۱۸).

شعبانی (۱۳۸۹)، در تحقیقی اثر بهینه‏سازی کاربری اراضی در میزان فرسایش خاک و سوددهی حوزه‏های آبخیز را در حوزه آبخیز زاخرد فارس مورد بررسی قرار داد، هدف از انجام این تحقیق تعیین سطح بهینه کاربری‏های اراضی به منظور کاهش میزان فرسایش خاک و بالا بردن درآمد ساکنین حوزه آبخیز زاخرد در استان فارس بوده است، پس از مشخص کردن محدودیت‏ها و توابع هدف، با استفاده از مدل برنامه‏ریزی خطی سطح بهینه کاربری‏های اراضی در منطقه مشخص شد. نتایج نشان داد که در صورت بهینه‏سازی کاربری اراضی، سطح اراضی باغی ۸۷/۲۱۲ درصد افزایش، سطح اراضی مرتعی ۲۶/۳۰۳ درصد افزایش، سطح اراضی کشت آبی ۵۵/۵۷ درصد کاهش و سطح اراضی کشت دیم ۰۲/۶۵ درصد کاهش می‏یابد. همچنین نتایج نشان داد که در صورت بهینه‏سازی کاربری اراضی، میزان فرسایش خاک به میزان ۱۶/۱۳ درصد کاهش و میزان سوددهی کل حوضه ۰۴/۲۷ درصد افزایش می‏یابد. نتایج به‏دست آمده از انتخاب حساس‏ترین پارامتر مدل نیز نشان داد که تغییر در سطح اراضی باغی و سطح اراضی دیم، بیشترین تاثیر در تغییر میزان سوددهی و فرسایش خاک حوضه آبخیز زاخرد را به دنبال دارد (۱۵).

محمدی کنگراني و همکاران (۱۳۹۰)، در بررسی ارتباط میان تغییر کاربری اراضی و نرخ نفوذپذیری خاک و تاًثیر آن در وقوع سیل سال ۱۳۷۸ در حوزه آبخیز جنگلی نکارود نشان دادند که تغییرات پوشش گیاهی در بالادست به عنوان عاملی موثر در نفوذپذیری خاک و حجم سیلاب‏ها در آن سال بود. که از دلایل اصلی سیل نکا بوده است (۲۹).

وفاخواه و محسنی ساروی (۱۳۹۰)، در بهينه‏سازي كاربري اراضي به منظور حداقل‏سازي فرسايش خاك، زيرحوزه آبخيز اورازان، حوزه آبخیز طالقان، ‏بیان نمودند كه در صورت در نظر گرفتن محدوديت قانوني در كاربري اراضي ملي، ميزان فرسايش در زيرحوزه آبخيز اورازان از ۳۹/۱۸۲۵۳ تن در سال به ۵۷/۱۵۵۵۳ تن در سال(۷۹/۱۴%) كاهش و ميزان سودآوري از ۸۸/۲۳۸۲ به ۱۲/۱۹۰۴ ميليون ريال (۰۷/۲۰%) پس از بهينه‏سازي كاربري اراضي افزایش خواهد یافت. در صورت عدم لحاظ محدوديت قانوني (ماده ۵۶ قانون ملی شدن مراتع)، بعد از اجراي مدل، ميزان سود ۲۴/۲۲% افزايش و ميزان فرسايش خاك نيز به مقدار ۹۳/۶ % کاهش می‏یابد (۳۸).

[۱] – Tuan

[۲] – Lorup

[۳] – Singh

[۴] – Mahi Command

[۵] – Bronstert

[۶] – Maji

[۷] – Geographic Information System

[۸] – Das and Fellow

[۹] – Ram Suresh

[۱۰] – Ramganga

[۱۱] – G.B. Pant

[۱۲] – Riedel

[۱۳] – Rounsvell and

[۱۴] – Kralisch and Beckstein

[۱۵] – Artificial Neرron Network

[۱۶] – Yeo

[۱۷] – Liu and Stewart

[۱۸] – Decision Support System

[۱۹] – Yeo  وGuldmann

[۲۰] – Xu and Tang

[۲۱] – Yango

[۲۲] – Natural Resources Conservation Service

^۲– Goal Programming

……………………………

۴- اهداف تحقیق:

…………………………………….

۵- فرضيه ‏هاي تحقیق:

…………………………………….

۶- مدل تحقیق

…………………………

۷- سوالات تحقیق:

…………………………………….

۸- تعريف واژه‏ها و اصطلاحات فني و تخصصی (به صورت مفهومی و عملیاتی):

…………………………………….

۹- بیان جنبه نوآوری تحقیق:

………………………….

۱۰- روش شناسی تحقیق:

الف: شرح كامل روش تحقیق بر حسب هدف، نوع داده ها و نحوه اجراء (شامل مواد، تجهيزات و استانداردهاي مورد استفاده در قالب مراحل اجرايي تحقيق به تفكيك):

………………………….

ب- متغيرهاي مورد بررسي در قالب یک مدل مفهومی و شرح چگونگی بررسی و اندازه گیری متغیرها:

…………………………………….

ج – شرح کامل روش (ميداني، كتابخانه‏اي) و ابزار (مشاهده و آزمون، پرسشنامه، مصاحبه، فيش‏برداري و غيره) گردآوري داده‏ها :

…………………………………….

د – جامعه آماري، روش نمونه‏گيري و حجم نمونه (در صورت وجود و امکان):

…………………………………….

ر- روش نمونه گیری و حجم نمونه:

…………………………………….

ز- ابزار تحقیق:

…………………………………….

هـ – روش‌ها و ابزار تجزيه و تحليل داده‏ها:

…………………………………….

منابع :

…………………………………….

آسان داک: www.Asandoc.com

دانلود نمونه پروپوزال تکمیل شده، پروژه پر شده، طرح پیشنهادیه آماده