مقاله با ترجمه: بررسی آزمایشاتی در مورد مقاومت فرسایش بتن حاوی درصدهای متفاوتی از ذرات پلی اتیلن در برابر حمله اسید سولفوریک (۲۰۱۵)

خلاصه :

PET ( پلی اتیلن ترفتالات) از جمله رایج ترین پلاستیک های کاربردی در تولید محصولات متنوع است. رشد سریع کاربرد این محصولات سبب افزایش مسائلی در زمینه زباله های جامد شده است. در نتیجه، مدیریت و پیشگیری از ضایعات جامد حاصل از زباله های صنعتی و شهری به طور چشمگیری مهم می باشد. از سوی دیگر، تباهی سازه های تصفیه فاضلابی، بخشی از سازه های صنعتی و لوله های مجرای فاضلاب بتنی که تحت حمله اسید سولفوریک قرار گرفتند، موضوع مهم جهانی است که با نیاز مالی در کلیه کشورها ارتباط پیدا کرده است. بنابراین، محققان اندکی، تاثیر فرسایش اسید سولفوریک بر بتن حاوی ذرات PET را بررسی نموده اند، این تحقیق، بررسی آزمایشاتی مقادیر متفاوت %۰ ، %۵ ، %۱۰ و %۱۵ ذرات PET را به عنوان دانه های جایگزین ارائه می دهد که در آن جا اسید سولفوریک موجود در بتن منجر به فرسایش می شود. کلیه نمونه ها در طول ۲۸ روز تحت عمل آوری قرار گرفتند، در نهایت ۳ نمونه از هر طرح اختلاط تست شد.

در فواصل ۱۵ ، ۳۰ و ۶۰ روزه غوطه وری در %۵ اسید سولفوریک ، ۳ نمونه از محلول اسید سولفوریک برداشته می شود. سپس، بعد از خشک کردن این نمونه ها و اندازه گیری ابعاد آن ها، بار خردشدگی، وزن و مقادیر سرعت موج فراصوتی حاصل می شود. نتایج نشان می دهد که با افزایش مقدار ذرات PET به عنوان دانه های جایگزین در بتن کاهش اندکی در مقادیر بار خردشدگی، اتلاف وزن و سرعت موج فراصوت به وجود می آید. همچنین، مشاهده می شود که نسبت کاهش بار خردشدگی به اتلاف وزن برای نمونه های تحت حمله توسط محلول اسید سولفوریک %۵ با افزایش درصد ذرات PET افزایش می یابد و نشان می دهد که در دامنه خاصی از بار خردشدگی، اتلاف وزن کمتر در بتن هایی رخ می دهد که شامل ذرات PET بیشتر هستند.

………………………………………………………..

دانلود مقاله انگلیسی (فایل pdf) همراه با ترجمه فارسی (فایل word)