مقاله با ترجمه: کنترل تطبیقی سازه¬های جداسازی شالوده در برابر زلزله¬های میدان نزدیک با استفاده از میراگرهای اصطکاک متغیر (۲۰۱۱)

چکیده

این مقاله اثربخشی دو استراتژی کنترل تطبیقی برای مدوله کردن نیروی کنترل میراگرهای اصطکاک متغیر (VFD) را مورد بررسی قرار می­دهد که به عنوان ابزارهای نیمه فعال در ترکیب با یاتاقانهای پلاستیکی لایه­ای برای حفاظت لرزه­ای ساختمانها بکار برده می­شوند. اولین کنترل کننده که در این بررسی توسعه داده شده است کنترل کننده فازی عصبی تطبیقی (AFNC) است. این کنترل کننده شامل یک کنترل کننده فازی مستقیم است که دارای عوامل مقیاس گذاری خود تنظیم براساس شبکه­های عصبی است. شبکه عصبی ساده­ای جهت تنظیم عوامل مقیاس گذاری ورودی و خروجی اجرا می­شود که کنترل کننده فازی، بطور موثر ولتاژ فرمان میراگر را با توجه به سطح کنونی حرکت زمین تعیین می­کند. الگوریتم ژنتیک چند منظوره جهت یادگیری ساختار عملکردهای فعالسازی شبکه استفاده می­شود. دومین کنترل کننده براساس روش کنترل تطبیقی ساده (SAC) است. که نوعی از روش کنترل تطبیقی مستقیم است. هدف روش SAC ایجاد تأسیسات، سیستم کنترل شده و ردیابی رفتار سازه با عملکرد بهینه است. در اینجا، متدلوژی SAC جهت رسیدن به نیروی کنترل مورد نیاز بکار برده می­شود که منجر به عملکرد بهینه سازه می­شود. به منظور اهداف مقایسه­ای، کنترل کننده گائوسی بهینه خطی درجه دوم (LQC) توسعه داده می­شود و در شبیه سازی­ها همراه با حداکثر عملیات غیر فعال میراگر اصطکاکی مورد ملاحظه قرار می­گیرد. نتایج نشان می­دهد که کنترل کننده­های تطبیقی توسعه یافته می­توانند بطور موفقیت آمیزی، پاسخ لرزه­ای ساختمانهای جداسازی شده شالوده­ای را در برابر انواع متنوع زمین لرزه بهبود بخشند.

………………………………………………………..

دانلود مقاله انگلیسی (فایل pdf) همراه با ترجمه فارسی (فایل word)