نام پرسشنامه : پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینگ ۱۹۹۳

 روایی و پایایی: دارد

طریقه نمره دهی: دارد

منبع: دارد

توضیحات:

پرسشنامه­ی سازگاری دانش­آموزان دبیرستانی

این پرسشنامه یک ابزار خود-گزارشی مداد- کاغذی است که در سال ۱۹۹۳ توسط سینها و سینگ ساخته شده و در سال ۱۳۷۷ توسط کرمی ترجمه و نگارش شده است. این پرسشنامه دانش­آموزان دبیرستانی (گروه سنی ۱۴ تا ۱۸ ساله) با سازگاری خوب را از دانش­آموزان با سازگاری ضعیف در سه عامل، شامل سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی (هر کدام شامل ۲۰ گویه) جدا می­سازد. همچنین آن­ها را از لحاظ میزان سازگاری کلی یا عمومی می­سنجد. پرسشنامه­ی نهایی ۶۰ سؤال دارد که از بین ۱۰۰ سؤال اولیه با روش تحلیل عوامل به­ دست آمده است.

نمره­گذاری: سؤالات به­ صورت پاسخ بلی و خیر می­باشد. ارزش هر سؤال نیز صفر و یک می­باشد. مجموع کل نمرات، نشان­دهنده­ی سازگاری عمومی فرد و مجموع نمرات فرد در هر حوزه­ی سازگاری (عاطفی، آموزشی و اجتماعی) مشخص­کننده­ی سازگاری فرد در آن حوزه می­باشد. نمره­ی پایین نشان­دهنده­ی سازگاری بالاتر و نمره­ی بالا نشان­دهنده­ی سازگاری پایین­تر است. بیش­ترین نمره­ی هر مقیاس فرعی ۲۰ و ماکزیمم نمره­ی سازگاری کلی ۶۰ خواهد بود. برای آزمودنی­ها در حوزه­ی سازگاری عاطفی و اجتماعی بر طبق نمرات خام به ­دست آمده از پرسشنامه، ۵ طبقه با دامنه­ی نمرات مربوط به آن توصیف گردیده است، به این طریق که برای سازگاری عاطفی، الف- خیلی ­خوب: ۱- ۰، ب- خوب: ۵- ۲، پ- متوسط: ۷- ۶، ت- ضعیف: ۱۰- ۸، ث- خیلی ضعیف: ۱۱ به بالا، در مورد سازگاری اجتماعی الف- خیلی خوب: ۲- ۰، ب- خوب: ۴- ۳، پ- متوسط: ۷- ۵، ت- ضعیف: ۱۰- ۸، ث- خیلی ضعیف: ۱۱ به بالا و در مورد سازگاری آموزشی نیز، الف- خیلی خوب: ۲- ۰، ب- خوب: ۴- ۳، پ- متوسط: ۷- ۵، ت- ضعیف: ۱۰- ۸، ث- خیلی ضعیف: ۱۱ به بالا در نظر گرفته می­شود.

پایایی: سینها و سینگ (۱۹۹۳، ترجمه­ی ابوالفضل کرمی، ۱۳۷۷) فرم نهایی این پرسشنامه را بر روی نمونه­ی ۱۹۵۰ نفری (۱۲۰۰ پسر و ۷۵۰ دختر) از دانش­آموزان دبیرستانی که از چهل دبیرستان به تصادف انتخاب شده بودند، اجرا نموده و به کمک داده­های گردآوری شده، پرسشنامه را برای جمعیت هدف هنجاریابی نمودند. ضریب پایایی به سه طریق و به شرح جدول زیر تعیین شد. در جدول ۲-۳، ضرایب پایایی پرسشنامه با استفاده از سه روش دو نیمه کردن، آزمون- بازآزمون و کودر- ریچاردسون نشان داده است.

جدول ۲-۳٫ ضرایب پایایی پرسشنامه­ی سازگاری دانش­آموزان دبیرستانی در پژوهش سینها و سینگ

مطابق جدول شماره­ی ۲، پایایی کل پرسشنامه­ی سازگاری دانش­آموزان دبیرستانی در سه روش دو نیمه کردن، آزمون- بازآزمون و کودر- ریچاردسون ۲۰، به ­ترتیب ۹۵/۰، ۹۳/۰ و ۹۴/۰ به­ دست آمده است (سینها و سینگ، ۱۹۹۳).

نویدی (۱۳۸۴) ضرایب آلفای کرونباخ را برای پرسشنامه­ی سازگاری، بر روی ۷۸۱ نفر دانش­آموز دبیرستانی برای مؤلفه­ها و سازگاری کلی به ­ترتیب از ۷۲/۰ تا ۸۰/۰ به ­دست آورد. در پژوهش نویدی (۱۳۸۷) نیز پرسشنامه­ی یاد شده، بر روی ۱۶۴ نفر دانش­آموز پسر دبیرستانی اجرا شد و ضرایب پایایی بر پایه­ی آلفای کرونباخ به ­عنوان شاخص پایایی برای سازگاری کلی برابر ۸۲/۰ و برای سازگاری آموزشی، عاطفی و اجتماعی به ­ترتیب برابر ۷۰/۰، ۶۸/۰ و ۶۵/۰ به­ دست آمد. در پژوهش خوش­کنش، اسدی، شیرعلی­پور و کشاورز (۱۳۸۹)، ضریب آلفای کرونباخ برای سازگاری اجتماعی ۸۳/۰ به­ دست آمد. رجبی، چهاردولی و عطاری (۱۳۸۷)، ضرایب پایایی مقیاس فوق را با استفاده از روش کودر- ریچاردسون و دو نیمه کردن برای کل پرسشنامه به­ ترتیب ۸۱/۰ و ۷۰/۰ و برای مقیاس­های عاطفی ۶۶/۰ و ۶۴/۰، اجتماعی ۶۲/۰ و ۵۸/۰ و آموزشی ۶۷/۰ و ۵۸/۰ محاسبه کردند که نشان­دهنده­ی همسانی درونی ماده­های مقیاس فوق می­باشد..

روایی: رجبی، چهاردولی و عطاری (۱۳۸۷)، برای بررسی روایی سازه مقیاس فوق، از روش تحلیل عاملی (تحلیل مؤلفه­های اصلی) استفاده شد که پنج عامل ناسازگاری عاطفی، اجتماعی، آموزشی و فردی شناسایی شدند و یک عامل هم به علت تعداد کم ماده­ها (سه ماده) فاقد نامگذاری بود. پنج عامل در مجموع ۹۱/۲۴% از واریانس مقیاس را تبیین کردند. پورشهریار و همکاران (۱۳۸۷) نیز در پژوهش خود، ضریب روایی درونی (همگونی) سازگاری کل را برای هفتاد آزمودنی که به­ صورت تصادفی انتخاب شده بودند، ۹۱/۰ اعلام نمودند. روایی محتوایی و صوری این پرسشنامه، توسط سه نفر از اساتید مشاوره، روانسنجی و آمار تأیید شده است. اساتید فوق­الذکر تأیید کرده­اند که این پرسشنامه برای سنجش سازگاری در سه حوزه­ی عاطفی، اجتماعی و آموزشی برای دانش­آموزان دبیرستانی و پیش­دانشگاهی قابل تأیید است (صفوی، موسوی­لطفی و لطفی، ۱۳۸۸).

منبع

ساعتچی. محمود ، کامکاری. کامبیز، عسکریان. مهناز . آزمونهای روان شناختی . نشر ویرایش . ۱۳۸۹

نویدی، احد. (۱۳۸۴). ارزشیابی اجرای آزمایشی طرح تأسیس مجتمع­های آموزشی تربیتی کشور (طرح پژوهشی). تهران: پژوهشکده­ی تعلیم و تربیت.

صفوی، محبوبه، موسوی لطفی، سیده مریم و لطفی، رضا (۱۳۸۸). بررسی همبستگی بين هوش هيجانی و سازگاری عاطفی و اجتماعی در دانش‌آموزان دختر پيش‌دانشگاهی شهر تهران در سال تحصيلی ۸۷-۱۳۸۶. مجله­ی پژوهنده، جلد ۱۴، شماره­ی ۵، صفحات: ۲۶۱- ۲۵۵٫

پورشهریار، حسین، رسول­زاده طباطبایی، کاظم، خداپناهی، محدکریم، کاظم­نژاد، انوشیروان و خفری، ثریا (۱۳۸۷). بررسی رابطه­ی بین سطوح سازگاری و رگه­های شخصیتی نوجوانان. مجله­ی علوم رفتاری، دوره­ی ۲، شماره­ی ۳، ۱۰۶- ۹۷٫

رجبی، غلامرضا، چهاردولی، حجت اله و عطاری، یوسفعلی (۱۳۸۷). بررسی رابطه­ی عملکرد خانواده و جو روانی- اجتماعی کلاس با ناسازگاری دانش­آموزان دبیرستانی شهرستان ملایر. مجله­ی علوم تربیتی و روان­شناسی، دوره­ی سوم، شماره­های ۱و۲، ۱۲۸- ۱۱۳٫

خوش­کنش، ابوالقاسم، اسدی، مسعود، شیرعلی­پور، اصغر و کشاورز افشار، حسین (۱۳۸۹). نقش نیازهای بنیادین و حمایت اجتماعی در سازگاری اجتماعی دانش­آموزان مقطع متوسطه. فصلنامه­ی روان­شناسی کاربردی، سال ۴، شماره­ی ۱، ۹۴- ۸۲٫

سینها، ای، کی. بی و سینگ، آر. بی (۱۹۹۳). راهنمای پرسشنامه­ی سازگاری دانش­آموزان دبیرستانی. ترجمه­ی ابوالفضل کرمی (۱۳۷۷). تهران: مؤسسه­ی روان تجهیز سینا.

قیمت: ۴۵۰۰ تومان